Definicja Ciąża pozamaciczna

Co to jest Ciąża pozamaciczna: Ciąża pozamaciczna (graviditas ectopica) odmiennie nazywana ciążą ektopową jest każda ciąża, która rozwija się poza jamą macicy. Najczęstszą postacią jest ciąża rozwijająca się w jajowodzie (ok. 99%), rzadziej miejscem zagnieżdżania może być jajnik i inne narządy jamy brzusznej albo region szyjki macicy. Ciąża ektopowa występuje najczęściej u kobiet pomiędzy 26 a 30 rokiem życia. Przyjmuje się, iż na każde 100 porodów występuje 1 ciąża ektopowa. Do czynników ryzyka rozwoju ciąży ektopowej należą: stany zapalne narządów miednicy małej zabiegi operacyjne jajowodów i jajników dolegliwości przenoszone drogą płciową (zakażenie dwoinką rzeżączki, Chlamydie i Mycoplasma hominis) wykorzystywanie antykoncepcyjnych wkładek wewnątrzmacicznych stymulacje owulacji w terapii niepłodności Odznacza się następujące rodzaje ciąży pozamacicznej: ciążę jajowodową -Implantacja zapłodnionej komórki jajowej w obrębie jajowodu ciążę brzuszną - Postęp jaja płodowego, które może zagnieździć się na każdym narządzie w obrębie jamy otrzewnej. Kluczowym symptomem ciąży pozamacicznej są bóle brzucha umiejscowione raczej w podbrzuszu. Symptomy ze strony przewodu pokarmowego taki jak wymioty, nudności, zaparcia, biegunki regularnie towarzyszą ciąży brzusznej i mogą utrzymywać się poprzez długi moment. ciążę jajnikową - Postęp i zagnieżdżenie komórki jajowej następuje w jajniku albo na jajniku. Ciąża jajnikowa może występować w całym okresie rozrodczym lecz najczęściej występuje nareszcie trzeciej dekady u wieloródek Symptomy są zbliżone do objawów ciąży jajowodowej a strata krwi może być znaczna i u powyżej 1/3 ciąż jajnikowych występuje wstrząs. ciążę szyjkową - Implantację zapłodnionej komórki jajowej następuje poniżej ujścia wewnętrznego macicy, poza jej jamą. To jest postać ciąży pozamacicznej, która jest potencjalnym zagrożeniem życia w wyniku możliwości obfitego krwotoku. Ciąża szyjkowa zazwyczaj kończy się przed upływem 20 tygodnia. U znacznej części pacjentek pojawiają się krwiste upławy albo nieregularne krwawienia po uprzednim zatrzymaniu miesiączki . Poniżej przedstawiamy opis najczęstszej postaci ciąży pozamacicznej rozwijającej się w jajowodzie, która stanowi (ok. 99% wszystkich postaci. Ciąża jajowodowa a więc implantacja zapłodnionej komórki jajowej w obrębie jajowodu w zależności od części jajowodu gdzie dochodzi do zagnieżdżenie może rozwijać się w bańce (ciążą jajowodowa bańkowa), cieśni (ciążą jajowodowa cieśniowa) czy śródściennie (ciążą jajowodowa śródścienna). W warunkach poprawnych zapłodnienie komórki jajowej poprzez plemnik następuje najczęściej w bańce jajowodu i stąd powstała zygota przemieszcza się w kierunku jamy macicy. W razie jeśli przeszkody na drodze wędrówki komórki jajowej albo przy zaburzeniu perystaltyki jajowodu zagnieżdżenie zygoty następuje w jajowodzie. Donoszenie ciąży jajowodowej jest bardzo rzadkie. Najczęściej w przebiegu ciąży jajowodowej dochodzi do poronienia trąbkowego ( abortus tubarius ) albo pęknięcia jajowodu ( ruptura tubae uterinae ). Sposób zakończenia zależy raczej od miejsca zagnieżdżenia zarodka. W przypadku zarodka zagnieżdżonego w szerokiej bańce jajowodu wówczas najczęściej dochodzi do poronienia trąbkowego z kolei jeśli zarodek zagnieździł się w cieśni albo w odcinku śródściennym jajowodu wówczas zazwyczaj dochodzi do pęknięcia jajowodu. W poronieniu trąbkowym, do którego dochodzi zazwyczaj w razie zarodka zagnieżdżonego w szerokiej bańce jajowodu warunki dla rozwoju jaja płodowego są pod każdym względem negatywne wskutek czego dochodzi do powolnego obumierania a po kilku tygodniach do poronienia w okresie którego jajo płodowe zostaje wydalone tą samą drogą, którą komórka jajowa otrzymała się do jajowodu. w razie ciąży jajowodowej rozwijającej się w części cieśniowej jajowodu albo w odcinku śródściennym dochodzi do uszkodzenia ściany jajowodu wskutek czego następuje pęknięcie jajowodu. Zawsze towarzyszy temu uszkodzenie większych naczyń krwionośnych z krwawieniem do jamy otrzewnowej, które jest zawsze stanem zagrożenia życia. Powody Kluczową powodem przeszkody w jajowodzie uniemożliwiającej dalszą wędrówkę zygoty są: zlepy w obrębie fałdów błony śluzowej tworzące sieć drążące ubytki błony śluzowej jako następstwo wygojonych ropni szczególnie po rzeżączkowym zapaleniu jajowodu, po poronieniach gorączkowych i po zakażeniach połogowych zachyłki ściany jajowodu endometrioza powodująca stworzenie zważeń i labiryntu uchyłków operacje na macicy powodujące zagięcie jajowodu Następną powodem uniemożliwiającą dalszą wędrówkę zygoty jest zaburzenie perystaltyki jajowodów. Aktualnie jako przyczynę częstszego występowania ciąż jajowodowych uważane jest zaburzenie perystaltyki jajowodu wywołane obecnością wkładki wewnątrzmacicznej. Symptomy Symptomy ciąży jajowodowej zostały podzielone na trzy stadia: Stadium bezobjawowe (nienaruszona ciąża jajowodowa) Bardzo regularnie trudno jest w tym okresie odróżnić ciążę wewnątrzmaciczną od pozamacicznej. Stadium skąpoobjawowe (krwawienie do jajowodu) Pierwszym symptomem pojawiającym się po (ok. 6-8 tygodniach od ostatniej miesiączki, kiedy jajo płodowe rozpoczyna obumierać jest krwawienie czasem plamienie z macicy z towarzyszącym jednostronnym bólem w podbrzuszu po tej stronie po której doszło do zagnieżdżenia jaja płodowego w jajowodzie. regularnie jednak pęknięcie jajowodu nie jest poprzedzone krwawieniem, z kolei rzadko stwierdza się brak krwawienia przed poronieniem trąbkowym. Stadium podrażnienia otrzewnej (krwawienie z jajowodu) Poronienie trąbkowe wskutek którego dochodzi do krwawienia z jajowodu charakteryzuje się bólem po stronie jednych przydatków i w rejonie odbytu i w trakcie oddawania gazów. regularnie dochodzi do wielokrotnych nagłych osłabnięć wskutek podrażnienia otrzewnej wypłuwająca krwią, twarz jest blada, następuje przyspieszenie tętna a w badaniu ginekologicznym stwierdza się krwiak jajowodu ( haematosapinx ), krwiak okołojajowodowy (haematoma peritubariale ) albo krwiak zamaciczny ( haematoma retrouterinum). w razie pęknięcia jajowodu dochodzi do nagłego, niespodziewanego napadu bólu z rozwijającym się wstrząsem (bladość, słabe tętno, trudności w oddychaniu, zimny pot, bolesny brzuch). Wstrząs, który jest stanem zagrożenia życia jest wywołany nagłym wypełnieniem jamy brzusznej sporą ilością krwi. Rozpoznanie Dla rozpoznania ciąży pozamacicznej bardzo istotny jest precyzyjnie zebrany wywiad, który musi uwzględniać wszystkie szczegóły dotyczące krwawienia i ciąży. Podejrzenie ciąży pozamacicznej jest wskazaniem do wykonania oznaczenia beta-HCG we krwi matki, dzięki czemu można stwierdzić ciążę już po kilku dniach od zagnieżdżenia jaja. Badanie USG pozwala na wykluczenie ciąży wewnątrzmacicznej i regularnie pozwala na stwierdzeniu jaja płodowego poza macicą i krwi w zagłębieniu odbytniczo-macicznym ( zatoka Douglasa ). Wykonanie badania ultrasonograficznego przezpochwowego pozwala na dostarczeniu pewniejszych danych na temat umiejscowienia ciąży. regularnie niezbędne jest dla rozpoznania albo jego wykluczenia wykonanie badania laparoskopowego polegającego na oglądaniu jamy otrzewnej, jajników, macicy i jajowodów. w razie podejrzenia ciąży pozamacicznej z rozwijającym się albo rozwiniętym wstrząsem łatwiejsze niż laparoskopia może być wykonanie nakłucia zagłębienia odbytniczo-macicznego poprzez tylne sklepienie pochwy. Jeżeli w trakcie tego zabiegu wydobywa się krew to prawdopodobne jest rozpoznanie ciąży pozamacicznej z kolei przy braku krwi nie można jej wykluczyć. Leczenie W każdym przypadku ciąży pozamacicznej niezbędna jest laparotomia a więc otwarcie jamy otrzewnej. w okresie zabiegu najczęściej usuwa się jajowód, starając się zachować jajnik, a w celu uniknięcia zrostów wykonuje się precyzyjną toaletę jamy brzusznej. W niektórych sytuacjach istnieje sposobność zachowania jajowodu