Definicja Informacje uzupełniające

Co to jest Informacje uzupełniające: A. SZCZEPIENIA PRZECIW WIRUSOWEMU ZAPALENIU WĄTROBY TYPU B (WZW typu B) Szczepienia fundamentalne noworodków i niemowląt realizowane są trzema dawkami szczepionki w cyklu zbliżonym do: 0; 1; 6 miesięcy. Pierwsza dawka podawana jest pośrodku 24 godz. po urodzeniu (najlepiej pośrodku 12 godz.), równocześnie ze szczepieniem przeciw gruźlicy. Druga dawka szczepienia pierwotnego po 4-6 tygodniach od poprzedniej, jeżeli to możliwe, równocześnie ze szczepieniem przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi. Trzecia dawka, uzupełniająca szczepienia podstawowego, po 6 miesiącach od pierwszej dawki.Szczepienia młodzieży w 14 roku życia (gimnazjaliści). Szczepienie należy wykonać dawką dla dzieci albo dla dorosłych w zależności od wieku dziecka i zaleceń producenta w cyklu: 0; 1; 6 miesięcy w okresie edukacji w I albo II klasie. Szczepienia zaleca się zaczynać wiosną uczniom klasy I podając przed wakacjami dwie dawki, a dawkę trzecią – jesienią (w klasie II).Szczepienia osób z bliskiego otoczenia chorych na WZW typu B i nosicieli HBV narażonych w sposób specjalny na zakażenie (domownicy i osoby przebywające w zakładach opiekuńczych, wychowawczych i zakładach zamkniętych) realizowane są trzema dawkami szczepionki w cyklu: 0; 1; 6 miesięcy. Nie przewiduje się podawania dawek przypominających.Szczepienia osób poddawanych zabiegom dializ wykonuje się z zastosowaniem dawek szczepionki wskazanych poprzez producenta dla osób dializowanych.Oznaczanie poziomu przeciwciał anty HBs u osób przewlekle chorych nie jest finansowane w ramach budżetu PSO.Niedopuszczalne jest odmawianie wykonania zabiegu medycznego związanego z naruszeniem ciągłości tkanek w razie braku szczepienia przeciw WZW typu B. B. SZCZEPIENIA PRZECIW ODRZE, ŚWINCE I RÓŻYCZCE Szczepienie fundamentalne skojarzoną szczepionką potrójną przeciw odrze, śwince i różyczce należy podać w 13-14 miesiącu życia.Dawkę przypominającą szczepionki skojarzonej przeciw odrze, śwince i różyczce należy podać w 10 roku życia, szczepieniem tym objęta jest cała populacja dzieci w w/w roczniku.Wykonane w 7 roku życia szczepienie preparatem monowalentnym przeciw odrze nie jest przeciwwskazaniem do zaszczepienia preparatem skojarzonym przeciw odrze, śwince i różyczce w 10, 11 albo 12 roku życia.Dawkę przypominającą szczepionki skojarzonej przeciwko odrze, śwince i różyczce w 11 i 12 roku życia należy wykonać wyłącznie u dziewcząt nieszczepionych w 10 i 11 roku życia.Dzieci, które dostały dwie dawki skojarzonej szczepionki potrójnej przeciw odrze, śwince i różyczce w wcześniejszych latach życia, nie wymagają podawania trzeciej dawki tej szczepionki w 10, 11 albo 12 roku życia. C. SZCZEPIENIA PRZECIW GRUŹLICY Szczepienie przeciw gruźlicy w razie noworodków urodzonych przedwcześnie wykonuje się po osiągnięciu masy ciała ponad 2000 g.Szczepienie przeciw gruźlicy w razie noworodków urodzonych poprzez matki HIV+ musi być poprzedzone konsultacją specjalistyczną.wedle aktualną wiedzą, odstąpiono od oceny wielkości blizny poszczepiennej i obowiązkowej rewakcynacji dzieci i młodzieży. Z tego względu w 12 miesiącu życia niezbędna jest kontrola wykonania szczepienia przeciw gruźlicy przy urodzeniu na podstawie dokumentacji medycznej pacjenta. Dzieci, które nie były zaszczepione przy urodzeniu, powinny w możliwie najkrótszym terminie dostać szczepionkę. D. SZCZEPIENIA PRZECIW POLIOMYELITIS ..wedle zaleceniami Polskiego Komitetu Certyfikacji Eradykacji Poliomyelitis, w celu wyeliminowania zachorowań towarzyszących szczepieniom, wprowadzono dla wszystkich niemowląt szczepionkę zabitą (IPV) jako pierwsze dwie dawki szczepienia. Pierwsza dawkę podaje się podskórnie albo domięśniowo na przełomie 3 i 4 miesiąca życia (po 6 tygodniach od szczepienia poprzedniego) równocześnie z drugą dawką szczepienia przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi, a drugą dawkę po 6 tygodniach równocześnie z trzecią dawką szczepienia przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi. Trzecią dawkę szczepionki IPV w ramach szczepienia podstawowego uzupełniającą) należy podać w 16-18 miesiącu życia równocześnie ze szczepionką DTP.W 6 roku życia należy podać szczepionkę OPV.Dzieciom mającym trwałe przeciwwskazania do szczepienia szczepionką żywą (OPV) należy wykonać szczepienia szczepionką zabitą (IPV) podskórnie albo domięśniowo. E. SZCZEPIENIA PRZECIW BŁONICY, TĘŻCOWI I KRZTUŚCOWI Szczepienia przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi realizowane są szczepionką DTP, trzykrotnie w odstępach, co 6 tygodni w 1 roku życia (szczepienie pierwotne) i jeden raz w 2 roku życia (szczepienie uzupełniające). Pierwsza dawka szczepionki podawana jest w 2 miesiącu życia, po 6 tygodniach od szczepienia przeciw gruźlicy i WZW typu B, równocześnie z drugą dawką szczepionki przeciw WZW typu B. Druga dawka - na przełomie 3 i 4 miesiąca życia (po 6 tygodniach od szczepienia poprzedniego), równocześnie ze szczepionką przeciw poliomyelitis (IPV). Trzecia dawka - w 5 miesiącu życia (po 6 tygodniach od szczepienia poprzedniego), równocześnie z drugą dawką szczepionki przeciw poliomyelitis (IPV). Dawka czwarta - w 16-18 miesiącu życia, równocześnie ze szczepionką inaktywowaną przeciw poliomyelitis (IPV).Dzieciom mającym trwałe przeciwwskazania do szczepienia szczepionką komórkową przeciw krztuścowi należy wykorzystać szczepionkę DTaP z bezkomórkowym komponentem krztuścowym – trzykrotnie w 1 roku życia i jeden raz w 2 roku życia, wg schematu DTP, jeśli nie ma przeciwwskazań do szczepienia komponentem acelularnym, albo szczepionką DT, podwójnie w 1 roku życia i jeden raz w 2 roku życia. Wówczas w 2 miesiącu życia trzeba podać domięśniowo szczepionkę przeciw WZW typu B, a po 6 tygodniach równocześnie zaszczepić pierwszą dawką DT (podskórnie) i pierwszą dawką szczepionki POLIO (IPV - podskórnie). Po kolejnych 6 tygodniach podać: drugą dawkę szczepionki DT (podskórnie) i równocześnie - drugą dawkę szczepionki POLIO (IPV - podskórnie). F. SZCZEPIENIA PRZECIW HAEMOPHILUS INFLUENZAE TYPU b Szczepienia przeciwko zakażeniom Haemophilus influenzae typu b realizowane są u dzieci w 1 i 2 roku życia. Szczepienia przeciwko Haemophilus influenzae typu b, realizowane są wg wskazań producenta, zależnie od wieku osób szczepionych. Pierwsza dawka szczepionki powinna być podana w 2 miesiącu życia, równocześnie z DTP i WZW typu B, a dalsze równocześnie z kolejnymi dawkami szczepionki DTP. Pełen cykl szczepień powinien składać się z trzech dawek szczepienia pierwotnego, podawanych trzykrotnie w 1 roku życia i jednej dawki uzupełniającej podanej w 2 roku życia dziecka, o ile producent nie wskazuje innego schematu uodpornienia.Dzieciom szczepionym od 6 do 12 miesiąca życia powinny być podane dwie dawki szczepionki, w cyklu szczepień pierwotnych i jedna dawka uzupełniająca, po roku od podania drugiej dawki.Dzieciom ponad 1 roku życia powinna być podana jedna dawka szczepionki. G. ORGANIZACJA SZCZEPIEŃ Obligatoryjne szczepienia ochronne preparatami zakupionymi ze środków budżetu państwa wykonują wyłącznie ŚWIADCZENIODAWCY w ramach umów zawartych z Narodowym Funduszem Zdrowia na świadczenie podstawowej opieki zdrowotnej albo innego zakresu świadczeń (na przykład z zakresu medycyny szkolnej), o ile tak przewiduje zawarta umowa. Dzieci rozpoczynające naukę w szkole powinny być szczepione na jesieni. To jest uzasadnione następującymi względami: a. szczepienia takie chronią dzieci przed zakażeniami w nowym środowisku, b. dopiero na jesieni przewarzająca część dzieci urodzonych w danym roku osiąga wiek wskazany w programie szczepień ochronnych, c. zazwyczaj wyprzedza sezonową zwyżkę zachorowań (styczeń - maj kolejnego roku kalendarzowego). jeśli spora koncentracja szczepień utrudnia ich wykonanie, lub przemawiają za tym istotne względy organizacyjne, część szczepień (w szczególności dzieci kończących szkoły fundamentalne albo ponadpodstawowe) można przeprowadzić w I połowie roku kalendarzowego. Wówczas należy szczepić przedtem (przed wakacjami) dzieci kończące określony wiek w danym roku kalendarzowym - tzn. dopuszcza się poprzednie o ok. pół roku szczepione dzieci w wieku szkolnym, a nie przekładanie ich na następny rok kalendarzowy. Określony w części I.A.PSO wiek dziecka należy rozumieć jak w przykładzie: dziecko, które ukończyło 3 lata jest w czwartym rou życia. Odstęp pomiędzy szczepionkami zawierającymi żywe drobnoustroje nie powinien być krótszy niż 4 tygodnie. Odstęp pomiędzy kolejnymi dawkami tej samej szczepionki powinien być zgodny z wskazaniami producenta. Odstęp pomiędzy wieloma szczepionkami nie zawierającymi żywych drobnoustrojów jest dowolny, z zachowaniem niezbędnego odstępu dla uniknięcia nałożenia się ewentualnego niepożądanego odczynu poszczepiennego na następne szcepienie. Odstęp pomiędzy szczepionką zawierającą żywe drobnoustroje a szczepionką nie zawierającą żywych drobnoustrojów jest dowolny, z zachowaniem niezbędnego odstępu dla uniknięcia nałożenia się ewentualnego niepożądanego odczynu poszczepiennego na następne szczepienie. Szczepienia określone w części I i II są szczepieniami zleconymi poprzez Ministra Zdrowia do wykonania Narodowemu Funduszowi Zdrowia w oparciu o regulaminy ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. H. SZCZEPIENIA PRACOWNICZE Z wyjątkiem szczepień przeciw WZW typu B pracowników wykonujących zawód medyczny, które to szczepienia jako obligatoryjne są finansowane z budżetu Ministra Zdrowia, szczepienia ochronne realizowane pracownikom zatrudnionym albo podejmującym pracę na stanowiskach, których lista podany jest w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 28 listopada 2005 roku w kwestii wykazu stanowisk pracy i szczepień ochronnych wskazanych do wykonania pracownikom podejmującym pracę albo zatrudnionym na tych stanowiskach (Dz.U. Nr 250, poz. 2113) są szczepieniami finansowanymi w całości poprzez pracodawców. I. SZCZEPIENIA PRZECIW WŚCIEKLIŹNIE (POEKSPOZYCYJNE) Wytyczne dotyczące swoistego zapobiegania wściekliźnie u osób mających kontakt ze zwierzęciem chorym albo podejrzanym o zachorowanie na wściekliznę. Przedstawiono także zasady immunoprofilaktyki czynno-biernej Rodzaj kontaktu ze zwierzęciem Stan zdrowia zwierzęcia Zapobieganie w momencie narażenia w trakcie obserwacji weterynaryjnej (10 dniowa obserwacja może być służąca wyłącznie w odniesieniu do takich zwierząt jak pies i kot) Brak ran albo kontakt pośredni - - nie wymaga Oślinienie zdrowiej skóry - - nie wymaga Oślinienie uszkodzonej skóry, lekkie pogryzienia i zadrapania zwierzę zdrowe symptomy wścieklizny Rozpoczęcie podawania szczepionki z chwilą zaobserwowania objawów wścieklizny u zwierzęcia zwierzę podejrzane o wścieklizne zwierzę zdrowe (niepotwierdzone symptomy) natychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki -przerwać gdy zwierzę zdrowe zwierzę wściekłe, dzikie, nieznane, nie badane - natychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki Głębokie pogryzienia, zadrapania, ślinienia błon śluzowych zwierzę zdrowe symptomy wścieklizny natychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki + swoistej immunoglobuliny ( albo surowicy) zwierzę podejrzane o wścieklizne zwierzę zdrowe (niepotwierdzone symptomy) natychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki + swoistej immunoglobuliny (( albo surowicy) – można przerwać gdy zwierzę zdrowe zwierzę wściekłe, dzikie, nieznane, nie badane - natychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki + swoistej immunoglobuliny ((( albo surowicy) Swoiste zapobieganie czynne: rozpoczęcie szczepienia wg skróconego (jest to poekspozycyjnego) schematu szczepień ...wedle wskazaniami producenta szczepionki – model podawania następnych dawek - w 0; 3; 7; 14; 30 dobie. Swoiste zapobieganie czynno-bierne: rozpoczęcie szczepienia wg skróconego ((((jest to poekspozycyjnego) schematu szczepień ....wedle wskazaniami producenta szczepionki – model podawania następnych dawek - w 0; 3; 7; 14; 30 dobie. równocześnie z pierwszą dawką szczepionki podaje się swoistą immunoglobulinę ludzką - 20 j.m./kg mc. Immunoglobulinę można podać do 7 dnia od czasu podania pierwszej dawki szczepionki. Kwalifikacje do szczepienia przeciwko wściekliźnie przeprowadza specjalistyczna Poradnia Chorób Zakaźnych. Uwaga: Rozpoczęcie postępowania poekspozycyjnego można odłożyć do czasu potwierdzenia wścieklizny u zwierzęcia, o ile zwierzę, które naraziło człowieka nie wykazywało objawów dolegliwości w trakcie ekspozycji i jest możliwa jego 15-dniowa obserwacja weterynaryjna – dotyczy wyłącznie psa i kota. jeśli została narażona osoba uprzednio szczepiona przeciwko wściekliźnie podaje się tylko dwie dawki przypominające szczepionki wg schematu szczepienia w 0; 3 dobie. Nie należy wówczas podawać swoistej immunoglobuliny (((( albo surowicy). J. SZCZEPIENIA PRZECIW TĘŻCOWI U OSÓB ZRANIONYCH Wytyczne dotyczące swoistego zapobiegania tężcowi u zranionych osób. Historia szczepień pacjenta Ryzyko wystąpienia tężca Niskie Wysokie nie szczepieni (((( albo niekompletnie szczepieni (((( albo historia szczepień niepewna szczepionka Td (((( albo T następnie kontynuować następne dawki szczepienia podstawowego wg schematu 0; 1; 6 miesiąc szczepionka Td (((( albo T + antytoksyna (LIT - swoista immunoglobulina 250/500 j.m. (((( albo KAT - surowica przeciwtężcowa 3000 j.m.) następnie kontynuować następne dawki szczepienia podstawowego wg schematu 0; 1; 6 miesiąc szczepienie fundamentalne (((( albo przypominające – ostatnia dawka więcej niż 10 lat temu szczepionka Td (((( albo T – 1 przypominająca dawka szczepionka Td (((( albo T – 1 przypominająca dawka + antytoksyna (LIT - swoista immunoglobulina 250/500 j.m. (((( albo KAT - surowica przeciwtężcowa 3000 j.m.) szczepienie fundamentalne (((( albo przypominające – ostatnia dawka 5 – 10 lat temu szczepionka Td (((( albo T – 1 przypominająca dawka szczepionka Td (((( albo T – 1 przypominająca dawka szczepienie fundamentalne (((( albo przypominające – ostatnia dawka mniej niż 5 lat temu nie wymaga nie wymaga ew. gdy szczególnie wysokie ryzyko rozważyć szczepionka Td (((( albo T – 1 przypominająca dawka Żródło: Załącznik do Komunikatu Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia 20 marca 2008 r. w kwestii zasad przeprowadzania szczepień ochronnych przeciw chorobom zakaźnym w 2008 r