Definicja Niezbędnik podróżnika

Co to jest Niezbędnik podróżnika: Wg badań przeprowadzonych wśród podróżujących Europejczyków opublikowanych w Journal of Travel Medicine: 51% osób podróżujących uprawiało sport w czasie pobytu za granicą, co wiązało się z ryzykiem urazu, 28,8% osób poddało się zabiegom kosmetycznym obarczonym potencjalnym ryzykiem naruszenia ciągłości skóry, 16% podróżujących przeżyło wakacyjny romans, 1% osób poddał się zabiegowi przekłucia uszu. Podobna liczba miała wykonany tatuaż. Każda z tych sytuacji sprzyja zakażeniu wirusowym zapaleniem wątroby typu B, groźną chorobą, która może prowadzić do marskości wątroby, z powodu do raka pierwotnego wątroby, a nawet śmierci pacjenta. Dobre porady przed wyjazdem Zaplanuj wizytę u lekarza na 6-8 tygodni przed wyjazdem. Masz wtedy pewność, iż wykonasz wszystkie konieczne badania i szczepienia. Nigdy nie jest za późno na konsultacje z lekarzem i podjęcie niezbędnych środków ostrożności. Zawsze podróżuj z podręczną apteczką, która będzie zawierać konieczne leki i środki opatrunkowe. Zadbaj o higienę i dietę. Zanieczyszczone produkty spożywcze i woda są częstym źródłem zakażenia wirusowym zapaleniem wątroby typu A. Zawsze myj i susz ręce przed posiłkiem. Pij wyłącznie butelkowaną albo przegotowaną wodę. Unikaj kostek lodu. Obieraj wszystkie owoce i warzywa. Chroń jedzenie przed owadami. Unikaj niegotowanego mięsa i skorupiaków. Uważaj na owady, np. na komary, które mogą przenosić szereg chorób (na przykład malarię, żółtą gorączkę). Stosuj preparaty odstraszające insekty. Korzystaj ze słońca z umiarem. Unikaj przebywania na słońcu, gdy jego wpływ jest najsilniejsze. Stosuj kremy ochronne. Unikaj przypadkowych kontaktów seksualnych, które mogą być powodem zakażeń wirusem WZW typu B czy HIV. Po powrocie skontaktuj się z lekarzem. Jeżeli po powrocie twoje samopoczucie nie będzie idealne, bezzwłocznie udaj się do lekarza i zasięgnij jego rady. Źródła zakażenia i potencjalne dolegliwości Woda i żywność Wirusowe zapalenie wątroby typu A - dolegliwość wymaga długiej, kilkumiesięcznej hospitalizacji. Nieleczona może prowadzić do niewydolności wątroby, a z powodu do śmierci. Można się przed nią ochronić dzięki szczepień. Wystarczy przyjąć dwie dawki szczepionki albo trzy dawki szczepionki skojarzonej i zyskać równocześnie ochronę przed WZW typu A i WZW typu B. Dur brzuszny - dolegliwość wywołująca wysoką gorączkę, może być śmiertelna. Pojedyncze szczepienie zapewnia odporność na 3 lata. Polio - wirus wywołuje chorobę Heinego - Medina. Co 10 lat należy przyjąć dawkę przypominającą szczepienia. Ameba (ameboza) - występuje na całym świecie. Zakażenie amebą następuje wskutek połknięcia cyst pierwotniaka, które przedostają się wspólnie z pokarmem do żołądka. Niekiedy mogą one umiejscowić się w płucach, wątrobie lub w mózgu, wywołując wówczas w najwyższym stopniu niebezpieczny typ dolegliwości. Rocznie na amebozę choruje ok. 35-50 mln osób, raczej kobiety w ciąży, niemowlęta i małe dzieci. Cholera - to jedna z w najwyższym stopniu zakaźnych chorób bakteryjnych. Zakazić się można drogą pokarmową, ((na przykład przez zakażoną wodę. W Polsce dolegliwość nie występuje epidemicznie od 1922r. Regularnie spotykana w formie epidemii, w szczególności w Ameryce Południowej, Bangladeszu i Indiach. W Europie występuje rzadko i jest przywożona z państw tropikalnych. Insekty Malaria (zimnica) - dolegliwość, potencjalnie śmiertelna, przenoszona poprzez komary. Żółta gorączka (żółta febra) - przenoszona poprzez wybrane gatunki komarów w strefie tropikalnej. Szczepionkę przyjmuje się co 10 lat, pełną ochronę zyskuje się już po 10 dniach. Denga (gorączka krwotoczna) - ostra wirusowa dolegliwość przenoszona poprzez różne rodzaje komarów, występująca w państwach tropikalnych i subtropikalnych. Kleszczowe zapalenie opon mózgowych - ostra wirusowa dolegliwość przenoszona poprzez kleszcze. Szczepienia przeciwko chorobie rekomendowane są poprzez Ministerstwo Zdrowia. Zaszczepić się powinny szczególnie osoby wyjeżdżające w tereny leśne ( (((na przykład na Mazury). Japońskie zapalenie mózgu - wirus japońskiego zapalenia mózgu jest przenoszony poprzez komary i atakuje zazwyczaj w regionach wiejskich obszarów, na których występuje. Kontakty seksualne Wirusowe zapalenie wątroby typu B - zakażenie następuje poprzez krew i płyny ustrojowe, między innymi w trakcie kontaktów seksualnych czy wskutek zabiegów medycznych wykonanych źle wysterylizowanym sprzętem. Czasem jedynym ratunkiem dla chorego jest przeszczep wątroby. dolegliwości można uniknąć dzięki szczepieniu. Pełną ochronę dają trzy dawki szczepionki przeciwko WZW typu B albo skojarzonej, która chroni zarówno przeciwko WZW typu B jak i WZW typu A HIV - wirus niedoboru immunologicznego atakuje układ immunologiczny, który chroni organizm przed wieloma infekcjami, przenoszony jest najczęściej drogą płciową, przez krew i wydzieliny. Kiła - dolegliwość weneryczna przenoszona drogą płciową. Pierwszym krokiem po zdiagnozowaniu dolegliwości jest podanie penicyliny. Nieleczona może prowadzić do zaburzeń psychicznych, a nawet śmierci. Urazy albo/i kontakty z zakażoną krwią Wirusowe zapalenie wątroby typu B (WZW typu B) - wirus żółtaczki wszczepiennej jest od 50 do 100 razy bardziej zakaźny niż wirus HIV. Zakazić się można również w trakcie pobytów w placówkach służby zdrowia. Wg badań Kliniki Hepatologii Akademii Medycznej blisko 54% wszystkich zakażeń pochodzi z tych placówek. Przed chorobą chronią szczepienia. Wirusowe zapalenie wątroby typu C (WZW typu C) - określane jest regularnie mianem cichej epidemii. Przewarzająca część osób nie wie, iż są zakażone i nie odczuwa poważniejszych choroby. Źródłem zakażeń może być przetaczana krew, realizowany zastrzyk, czy zabieg stomatologiczny. Możliwe jest także zakażenie u fryzjera i kosmetyczki. Nie istnieje szczepionka chroniąca przed tym typem wirusa. Tężec - dolegliwość występująca na całym świecie. Pojedyncze szczepienie chroni na blisko 10 lat. Do ewentualnego zakażenia dochodzi wskutek naruszenia ciągłości skóry. HIV - wirus niedoboru immunologicznego atakuje układ odpornościowy. Może powodować AIDS, a więc zespół nabytego upośledzenia odporności, co w skutku prowadzi do braku umiejętności do skutecznego zwalczania infekcji i chorób. Rodzaje szczepień Pamiętaj, iż szczepionki to najskuteczniejszy sposób zapobiegania chorobom. W zależności od tego dokąd się wybierasz doktor może zlecić wykonanie kilku szczepień. Szczepienia te chronią przed niektórymi powszechnie występującymi i potencjalnie bardzo groźnymi chorobami. wybrane państwa nie zezwalają na wjazd osób, które nie poddały się pełnej serii szczepień przeciwko określonym chorobom. Szczepienia obligatoryjne Szczepionki przeciwko żółtej febrze (żółtej gorączce) są aktualnie obligatoryjne przy wjeździe do większości państw Afryki tropikalnej i Ameryki Południowej. Świadectwo szczepienia jest istotne poprzez 10 lat. Odporność uzyskuje się po 10 dniach od szczepienia. Szczepienia rekomendowane Najczęstszym zakażeniem są wirusowe zapalenie wątroby typu A i typu B. By uzyskać pełną ochronę przed WZW typu A i WZW typu B zgodnie ze schematem fundamentalnym, podaje się trzy dawki szczepionki skojarzonej - druga przypada po miesiącu od pierwszego wkłucia, a trzecia po 6 miesiącach od pierwszej dawki. Odporność uzyskujemy już po 4 tygodniach od przyjęcia pierwszej dawki. Nigdy zatem nie jest za późno, by ochronić się na długie lata i rozkoszować bezpiecznym wyjazdem na urlop. Pamiętajmy również, iż wszyscy już zaszczepieni przeciwko żółtaczce wszczepiennej (WZW typu B) powinni zaszczepić się przeciwko żółtaczce pokarmowej (WZW typu A) - należy przyjąć dwie dawki szczepionki, nie mniej jednak drugą przyjmujemy w odstępie 6-12 miesięcy od pierwszej dawki. Pierwsza dawka szczepionki zapewnia odporność już po dwóch tygodniach. Także zaszczepieni przeciwko WZW typu A przed wyjazdem powinni zaszczepić się przeciwko WZW typu B - dwie dawki przyjmujemy w odstępie miesiąca przed wyjazdem, a trzecią po 6 miesiącach od pierwszej dawki już po powrocie z urlopu. Uodpornienie na zakażenie durem brzusznym jest wskazane dla osób wyjeżdżających na dłużej w wiejskie regiony tropikalne. Należy również pamiętać o szczepionce przeciw tężcowi, która uodparnia na 10 lat. Szczepionka przeciwko kleszczowemu zapaleniu opon mózgowych chroni na 3 lata, należy o niej szczególnie pamiętać wyjeżdżając do państw Europy Środkowej i Wschodniej, Austrii, Czech, Słowacji i południowych Niemiec. W państwach rozwijających się ciągle sporym zagrożeniem jest polio. Przed wyjazdem do państwie, gdzie dolegliwość występuje, należy się zaszczepić Pamiętajmy, iż przed podaniem szczepionki należy przejść badania lekarskie. Przeciwwskazania Osoby z chorobami infekcyjnymi przebiegającymi z wysoką gorączką i uczulone na jakikolwiek składnik szczepionki powinny unikać przyjmowania szczepionek. Należy pamiętać, iż młodsi turyści, którzy byli szczepieni w dzieciństwie mogą być uodpornieni i nie muszą przyjmować następnych dawek szczepionek. Szczególnie dotyczy to tężca, błonicy i polio. Osoby uczulone na kurze białko nie powinny otrzymywać szczepionki przeciwko grypie, żółtej febrze, z kolei szczepionka przeciw japońskiemu zapaleniu mózgu nie jest wskazana u osób uczulonych na jad pszczół i os. Więcej informacji o szczepieniach przeciwko wzw typu A i typu B na stronie www.szczepienia.pl