Definicja Ryzyko, rozpoznanie, zapobieganie

Co to jest Ryzyko, rozpoznanie, zapobieganie: Pewne zdarzenia życiowe mogą w większym stopniu niż inne zwiększać Twoją podatność na narkotyki. Wiedząc o tym, łatwiej jest unikać niebezpieczeństw jakie czyhają w życiu na każdego z nas. Należy jednak pamiętać- pomimo, wysiłku jaki wkładasz w uniknięcie tego problemu, może on zawsze wystąpić. Powinieneś wiedzieć, iż jeśli kiedykolwiek narkotyki zaistnieją w Twoim życiu albo w życiu bliskiej Ci osoby- możesz przejąć nad nimi kontrolę przez szybkie zauważenie zaistniałego problemu i zwrócenie się o pomoc do terapeuty. Inicjalne rozpoznanie problemu może znaczyć uniknięcie uzależnienia i wszystkich zagrożeń jakie ze sobą niesie. Czynniki ryzyka Wśród głównych czynników ryzyka, które mają wpływ na większe prawdopodobieństwo uzależnienia Ciebie albo kogoś bliskiego od narkotyków wymienić należy: Biologiczny rodzic nadużywający narkotyków; Bliski kontakt z osobami nadużywającymi narkotyków; Dostęp do narkotyków; Nieustabilizowana przypadek w domu lub przemoc w rodzinie; Słaba zdolność radzenia sobie z problemami; Nuda. Sytuacje przejściowe albo zmiany w życiu to także czas zwiększego zagrożenia. Do nich zalicza się: Ślub lub rozwód; Rozpoczynanie gimnazjum, liceum, studiów lub nowej pracy. Dzieci nieśmiałe, lub agresywne, które przyjaźnią się z takimi, które sprawiają wiele kłopotów albo mają które mają problemy w szkole- włączając złe oceny- także mogą być bardziej skłonne do sięgnięcia po narkotyki. Ochrona dzieci Dzieci zwykle zaczynają eksperymentować z narkotykami w wieku 12-13 lat. Będąc rodzicem masz niebagatelną rolę do odegrania w odwiedzeniu dziecka od prób eksperymentowania z narkotykami. Idealną, a wręcz niezawodna sposobem, jest rozmowa z dzieckiem i zachęcanie do swobodnej zamiany poglądów. Nie powinieneś jednak nadużywając swojego rodzicielskiego autorytetu wygłaszać moralizarskich pouczeń. Staraj się prowadzić rozmowę w taki sposób aby dziecko nie obawiało się Twoich oceniających opinii. Tylko wówczas będzie z Tobą szczere, kiedy nie będzie się czuło zagrożone i będzie Ci ufać. Pamiętaj, by tak zaaranżować rozmowę, aby nie nosiła ona znamion typowej rodzicielskiej przestrogi. Zadbaj o naturalny pretekst dla jej rozpoczęcia- wówczas dziecko nie będzie czuło się zakłopotane. Rozmowę na ten temat możesz podjąć np. wtedy, kiedy na wspólnym spacerze widzicie na ulicy osobę uzależnioną, lub przy okazji wzmianki o tym w gazecie, czy w telewizji. Możesz także rozpocząć dyskusję pytając dziecko, czego nauczyło się o narkomanii w szkole. Prócz tego, rodzice powinni dokładać wszelkich starań aby zminimalizować liczba zdarzeń, sytuacji, które mogłyby skłonić dziecko do sięgnięcia po narkotyki. Zaleca się ponadto następujące zasady postępowania: Zachęcaj dziecko do udziału w zajęciach pozalekcyjnych w godzinach od 3 do 5 po południu, np. - w zajęciach sportowych, klubach muzycznych, czy ekipach młodzieżowych; Opiekuj się dzieckiem nawet z odległości, kiedy jest ono w domu, a ty- nie. Propozycje: pozostawiaj notki, zostaw jakieś przekąski, zleć jakieś prace w domu, wymagaj, by w trakcie pobytu w domu dziecko do ciebie zadzwoniło; Ustal godzinę powrotu wieczorem do domu i wymagaj przestrzegania ich; Poznaj rodziców przyjaciół dziecka. Postaraj się, by był u nich przestrzegany zakaz picia alkoholu i zażywania narkotyków i tak aby cię zawiadamiali w przypadku łamania tych określeń; Sprawdzaj przyjęcia. Przykładowo - zadzwoń do rodziców osoby organizującej imprezę; sam/-a sprawdź czy jest tam jakaś odpowiedzialna za porządek dorosła osoba; Znaki ostrzegawcze Kolejnym poziomem ochrony Ciebie i Twoich bliskich przed narkotykami jest zachowanie czujności i uważna obserwacja. jeśli tylko dostrzeżesz żadne pierwsze objawy problemu, powinieneś niezwłocznie zwrócić się o pomoc- zanim stanie się on znacząco bardziej złożony i trudny do opanowania. Dziecko Czy któryś z wymienionych problemów mógłby dotyczyć Twojego dziecka? Słabe oceny w nauce; Zmiana zachowania na wrogie, agresywne, czy buntownicze; Zarzucenie dotychczasowych zainteresowań, aktywności, etc. Zaniedbywanie szkolnych obowiązków, kłopoty z edukacją, w agarowanie; Pogarszające się relacje z rodziną; Zmiany wyglądu fizycznego- zaczerwienione oczy, katar, znaczący spadek wagi, ból gardła, łatwe powstające siniaki; Dowody w formie sprzętu narkotykowego, na przykład jak fajeczki, czy bibułki do skręcania. Jeżeli udzieliłeś kilku pozytywnych odpowiedzi na w/w pytania, może to oznaczać, ze Twoje dziecko ma kłopoty z narkotykami. Pamiętaj jednak, iż Twoje spostrzeżenia nie muszą prowadzić do jednego wniosku- NARKOTYKI! Kłopoty dziecka mogą mieć inne powody. by upewnić się, powinieneś przeprowadzić z dzieckiem rozmowę. Wystrzegaj się żadnych oskarżeń, rozmowa powinna być spokojna i szczera. Jeżeli potwierdzi ona Twoje obawy albo dziecko odmówi wszelkiej współpracy, skorzystaj z pomocy psychologa albo lekarza. Dorosły jeśli zauważyłeś w zachowaniu Twojego partnera, partnerki, przyjaciela, czy członka rodziny żadne niepokojące, nietypowe zmiany, nie powinieneś ich bagatelizować. jeśli sam zacząłeś sięgać po narkotyki powinieneś ocenić stopień zaawansowania swojego uzależnienia. W tym celu możesz posłużyć się podanym poniżej zestawem pytań. Czy wskutek brania narkotyku nie wypełniłeś/-aś jakiś zobowiązań w domu albo w pracy? Czy brałeś/-aś narkotyki w przypadkach fizycznie niebezpiecznych, np. w trakcie prowadzenia samochodu? Czy miałeś/-aś prawne problemy wynikające z przyjmowania narkotyków, jak na przykład aresztowanie za zakłócanie spokoju? Czy kontynuujesz zażywanie narkotyków pomimo narastania problemów w relacjach towarzyskich, jak kłótnie z partnerem? Czy spędzasz wiele czasu na poszukiwanie narkotyków? Czy ograniczyłeś/-aś liczba czasu przeznaczanego na życie towarzyskie i przyjemności po to, by móc zażywać narkotyki? Czy potrzebujesz coraz większej dawki, by osiągnąć pożądany sukces? Czy kiedykolwiek odstawienie narkotyków wywołało u Ciebie symptomy podobne do do tych jakie towarzyszą chorobie? Jeżeli myślisz, iż bliska Ci osoba ma problem narkotykowy, powinieneś z nią o tym porozmawiać. Pamiętaj jednak o tym, iż osoby uzależnione są zdolne do dalszego brania narkotyku, mimo oczywistych skrajnie złych skutków tego rodzaju działania. Możesz się spotkać z tłumaczeniem się, zaprzeczaniem, czy racjonalizacją ich narkomanii. Dlatego pomocne może być skonsultowanie się z osobą doświadczoną w terapii uzależnień. Potwierdzenie podejrzeń jeśli dostrzegłeś żadne niepokojące objawy, powinieneś niezwłocznie podjąć działania w celu upewnienia się. Nie jest jednak możliwe całkowite wyeliminowanie podejrzeń albo ich potwierdzenie jedynie w oparciu o rozmowę. Może to dostarczyć tylko częściowych dowodów. Z uwagi na to, rekomendowane jest korzystanie z pomocy ekspertów. Doktor może w sposób zdecydowany rozpoznać uzależnienie przez ocenę kilku różnych rzeczy. Całościowe badanie obejmuje rozmowę, badanie fizykalne, testy laboratoryjne, opinie rodziny i przyjaciół. Wywiad W okresie wywiadu, doktor zadaje pytania, które pomagają ocenić stopień uzależnienia. Najpierw, pytania dotyczą ogólnych aspektów życia danej osoby. Określenie roli zawodowej, sytuacji rodzinnej. Następne pytania mogą dotyczyć: jakie sukcesy odnosił/-a w szkole, pracy. Jakie miała stosunki z rodziną, przyjaciółmi? Czy miał/-a problemy - medyczne, prawne, psychologiczne, emocjonalne? Następnie doktor przechodzi do pytań, które pomogą mu ustalić jak narkotyki korespondują ze stylem życia danej osoby? Jeżeli pacjent zaprzecza, prowadzący wywiad może przytaczać wypowiedzi przyjaciół, czy rodziny, by wywołać zmianę postawy pacjenta. Inne pytania zadawane w trakcie wywiadu mają na celu ocenę, czy kiedykolwiek ta osoba czuła się chora po odstawieniu narkotyków, czy musiała zwiększać dawki narkotyku w celu uzyskania pożądanego efektu. Pozwala to ustalić, czy organizm uzależnił się już od narkotyku. Badanie fizykalne Ten faza bazuje na tym, iż doktor poszukuje fizycznych oznak niedawnego albo obecnego zażywania narkotyku, na przykład owrzodzeń na śluzówce nosa po kokainie. Sprawdza także, czy nie ma fizycznych objawów intoksykacji (zatrucia) w chwili wizyty, na przykład zwężone źrenice, senność, zamazana mowa, które mogą świadczyć o "high-u" heroinowym. Dodatkowo, może on zobaczyć, czy nie ma oznak niedawnego odstawienia narkotyku od którego jest uzależniona dana osoba. Przykładowo, ktoś uzależniony od heroiny, która dopiero co ją sobie odstawiła, może mieć gorączkę i rozszerzone źrenice. Testy laboratoryjne Kolejną częścią procesu diagnostycznego jest szukanie śladów narkotyków przez testy chemiczne krwi, moczu i włosów. Badanie krwi może wykryć narkotyk pośrodku 12 godz. od zażycia. W badaniu moczu można znaleźć ślady narkotyków pośrodku jednego do trzech dni od ostatniej dawki. Jeżeli dana osoba pali wiele marihuany, badanie moczu może to potwierdzić jeszcze poprzez miesiąc po ostatnim joincie. Badanie włosów pomaga wykryć narkotyki u osoby, która starała się oczyścić organizm z narkotyków. Wystarczy ok. 4cm (1 1/2 cala) kosmyk włosów aby ustalić, czy dana osoba używała narkotyki poprzez ostatnie 90 dni. Interwencja Kolejnym krokiem po postawieniu diagnozy jest leczenie. Lecz osoby uzależnione regularnie odmawiają. Jedną z metod złamania takiego oporu jest tak zwany interwencja . To jest metoda polegająca na zebraniu wspólnie wszystkich bliskich osoby uzależnionej, jej samej i specjalisty od spraw uzależnień. Wtedy wszyscy oni mówią o swoich odczuciach na temat uzależnienia danej osoby, co ma na celu przełamanie ściany zaprzeczania i podjęcia poprzez tę osobę terapii. Konkretne przykłady tego, w jaki sposób narkotyki zniszczyły życie osoby uzależnionej wygłoszone poprzez całą grupę ludzi znacząco utrudniają dalsze zaprzeczanie i zlekceważenie tego. Jednak, może się zdarzyć, iż uzależniony nie zacznie leczenia. Dlatego należy zawsze mieć jakiś plan zapasowy, w przypadku czego. np., możesz wyłączyć daną osobę ze swego życia do momentu, kiedy nie podejmie ona terapii