Definicja Zadyszka, kaszel a może już POChP

Co to jest Zadyszka, kaszel a może już POChP: 15 listopada 2006 roku obchodzony jest Światowy Dzień POChP (Przewlekłej Obturacyjnej Dolegliwości Płuc). Dolegliwość ta, aczkolwiek słabo jeszcze znana społecznie, jest jedną z najczęstszych chorób układu oddechowego na świecie. Wg danych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) na POChP choruje ok. 600 mln osób. W Polsce blisko 2 mln osób jest dotkniętych tą chorobą, najprawdopodobniej jednak tylko 1/3 jest zdiagnozowana. Codzienny poranny kaszel, odkrztuszanie, świszczący oddech czy zadyszka po przejściu kilku schodów, nieprzespana noc na skutek uporczywych ataków kaszlu to symptomy, których nie wolno lekceważyć. Regularnie to są pierwsze symptomy POChP. Z okazji Światowego Dnia POChP zostanie zorganizowany szczególny dyżur ekspercki dotyczący dolegliwości na stronie www.astma.edu.pl. Poprzez tydzień, od 15 do 23 listopada b.r., zainteresowane osoby będą mogły skonsultować się z lekarzem specjalistą.„W Polsce wciąż jest niska świadomość socjalna problemu. Pacjenci, nadzwyczajnie rzadko zgłaszają się do lekarza w startowym stadium dolegliwości, kiedy najskuteczniej można zahamować mechanizm jej postępowania. Dlatego bardzo ważna jest potrzeba popularyzacji zachowań prozdrowotnych: przeciwdziałanie nałogowi palenia papierosów i kontrolowanie wydolności oddechowej przez badania spirometryczne. Inicjalne rozpoznanie dolegliwości i jej poprawne leczenie daje szansę na znaczące ograniczenie w najwyższym stopniu uciążliwych konsekwencji POChP i zahamowanie rozwoju dolegliwości.” – mówi prof. dr hab. med. Paweł Śliwiński z Instytutu Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie; Prezes Stowarzyszenia Pomocy Chorym na POChP ODDECH.POChP obejmuje dwie dolegliwości - przewlekłe zapalenie oskrzeli i rozedmę płuc. Najczęściej powodem dolegliwości jest palenie papierosów i szkodliwość substancji zawartych w dymie papierosowym. W zdecydowanej większości dolegliwość dotyka wieloletnich palaczy, aczkolwiek w znacznym stopniu dotyczy także osób, które poprzez długi czas przebywały w zakurzonych, zapylonych pomieszczeniach (między innymi robota w rolnictwie, górnictwie). POChP w pierwszej fazie rozwija się właściwie niezauważalnie, w czasie gdy poprzez długie lata nieleczona dolegliwość, nieodwracalnie uszkadza układ oddechowy, co w rezultacie prowadzi do jego niewydolności. W zaawansowanym stadium dolegliwości pacjent nie radzi sobie nawet z najprostszymi czynnościami życia codziennego, takimi jak wchodzenie po schodach, noszenie zakupów czy prasowanie.Kluczem do skutecznej walki z chorobą i zahamowania jej postępu jest w pierwszej kolejności inicjalne rozpoznanie. symptomy, które powinny skłonić do wizyty u lekarza to: uporczywy kaszel, duszności i trudności ze złapaniem powietrza, szybkie męczenie się – zadyszka po wykonaniu prostych czynności. Regularnie jednak wymienione symptomy są lekceważone, przyjmowane za normalne, chory „uczy się” niemal z nimi żyć. Za normalne przyjmuje nawet wybudzający ze snu kaszel, nie pozwalający przespać całej nocy, czy wstawanie inicjalnie rano na skutek duszności i braku tchu. Sposób leczenia POChP zależy od stopnia ciężkości dolegliwości. Wedle zaleceniami Europejskiego i Amerykańskiego Towarzystwa Pulmonologicznego z roku 2004 fundamentem leczenia POChP jest wykorzystywanie leków rozszerzających oskrzela, których działanie bazuje ((między innymi na długotrwałym obniżeniu napięcia mięśni gładkich oskrzeli, co w rezultacie ułatwia oddychanie Aktualnie w leczeniu POChP u chorych z zaostrzeniami rekomenduje się terapię skojarzoną (leczenie typu LABA – long acting beta agonists, jak na przykład salmeterol + GKSW - glikokortykosteroidy wziewne). Leki zaczynają działać po około 10 – 20 min od podania, a sukces utrzymuje się około 12 do 14 godz.. Ten długookresowy sukces działania leku jest ważny w razie chorych na POChP, dla których jedną z głównych niedogodności jest niedosypianie w nocy (nocne ataki kaszlu, wybudzanie się inicjalnie rano na skutek duszności). wykorzystywanie leków w znaczący sposób poprawia wartość parametrów spirometrycznych, dzięki czemu znacząco poprawia jakość życia pacjentów. Przewarzająca część chorych na POChP szuka pomocy lekarskiej dopiero wówczas, gdy dolegliwość już znacząco im dokucza i ogranicza normalne funkcjonowanie. Lekarze podkreślają, iż inicjalne wykrycie, a następnie poprawne i, co główne, regularne leczenie dolegliwości daje szansę zahamowania jej postępu i pozwala zmniejszyć niekorzystny wpływ POChP na pacjenta i jego otoczenie. Istotne jest zatem, by po stwierdzeniu u siebie opisanych objawów poddać się prostemu i bezbolesnemu badaniu spirometrycznemu, które pozwala określić wydolność płuc, a następnie bezwzględnie stosować się do zaleceń lekarza i w przypadku potrzeby często przyjmować zalecone leki