Definicja Żeby tylko był oddech - o POChP

Co to jest Żeby tylko był oddech - o POChP: Wg Europejskiej Białej Księgi Chorób Płuc, przewlekła obturacyjna dolegliwość płuc (POChP) zajmuje aktualnie 4. miejsce wśród przyczyn zgonów (3 mln przypadków) w Europie, zaraz po chorobach serca, udarach mózgu, nowotworach płuc. POChP najczęściej dotyka mężczyzn po 50. roku życia. Jednak w ostatnim czasie wśród pacjentów znacznie wzrosła liczba młodych, niepalących osób i kobiet. Ocenia się, iż na całym świecie na POChP choruje powyżej 600 mln osób. W Polsce choruje około 2 mln osób, najprawdopodobniej jednak tylko 1/3 spośród tej liczby jest zdiagnozowana. Zbyt późna diagnoza dolegliwości i brak systematyczności leczenia to najczęstsze powody zgonu wśród chorych na POChP. Co roku na skutek POChP umiera ok. 15 000 osób. Tylko 300 000 chorych stosuje często leki.POChP obejmuje przewlekłe zapalenie oskrzeli i rozedmę płuc. dolegliwość skutkuje zwężenie oskrzeli, utrudniając w ten sposób oddychanie. Ma charakter postępujący, a zachodzące w płucach zmiany są odwracalne tylko częściowo. Kluczową powodem dolegliwości jest palenie papierosów i szkodliwość substancji zawartych w dymie papierosowym. W większości dolegliwość dotyka wieloletnich palaczy, jednakże bierni palacze, a więc osoby narażone na przypadkowe wdychanie dymu tytoniowego, są także narażeni na zachorowanie na POChP. Jak minimalizuje się oddech? Ludzkie płuca i ich ostateczna pojemność formują się właściwie do 25. roku życia. Do tej chwili płuca kształtują się proporcjonalnie do wzrostu całego organizmu. Po 25. roku życia rozpoczyna się ich bardzo powolne starzenie. W normalnych warunkach jeszcze po 70. roku życia człowiek dysponuje ? rezerw oddechowych. Wdychane poprzez człowieka toksyczne substancje (jak na przykład dym papierosowy, kurz, toksyczne opary) drażnią oskrzela, prowadząc do zapalenia i zwiększonej produkcji wydzieliny oskrzelowej (flegmy). W ten sposób uszkadzają także wyścielające oskrzela rzęski, których zadaniem jest oczyszczanie dróg oddechowych ze szkodliwych bakterii i pyłów. Powiększona produkcja wydzieliny skutkuje, iż zalega ona w oskrzelach i zwęża drogi oddechowe, utrudniając przepływ powietrza w płucach. U osób palących papierosy w sporych ilościach i poprzez długi czas dochodzi do uszkodzenia pęcherzyków płucnych, pojawia się rozedma i nieodwracalnie pomniejszenia się ich pojemności. tak aby tylko był oddech… a więc życie z POChP. Badania przeprowadzone na zlecenie GlaxoSmithKline1 obrazują życie chorych na POChP w zaawansowanym stadium dolegliwości. Z badań wyłania się obraz chorego, którego życie zamyka się właściwie w jednym pragnieniu – tak aby tylko był oddech. dolegliwość, wielu z przebadanych osób uniemożliwia wykonywanie normalnych codziennych czynności, dając poczucie bezużyteczności i inwalidztwa.Życie pacjentów z POChP naznaczone jest w pierwszej kolejności lękiem przed atakiem duszności. Ten lęk jest opisywany poprzez wszystkich jako najgorszy, w najwyższym stopniu traumatyczny obiekt dolegliwości, uczucie nie do opisania.Chorzy mają również poczucie pewnej dysfunkcji socjalnej, która jest rezultatem dolegliwości. dolegliwość wywołuje u ich wrażenie „inwalidztwa”, którego nie widać, a które uniemożliwia wykonywanie najprostszych codziennych czynności, na przykład : porzą dki domowe, wychodzenie pod schodach, przespanie nocy bez ataku duszności.Chorzy na POChP deklarują także, iż prócz lęku przed atakami duszności w najwyższym stopniu uciążliwe jest dla nich także poczucie bezużyteczności powiązane, z tym, iż dolegliwość nie pozwala na wykonywanie prostych domowych czynności czy podjęcie pracy. Dolegliwe są również takie symptomy jak kłopoty z oddychaniem, niemożność przespania całej nocy, kaszel i częste zaziębienia.POChP jest jedną z tych chorób, które nie dają „wytchnienia” nawet w nocy, regularnie ataki kaszlu czy uczucie duszności i braku tchu efektywnie wybudza osoby chore ze snu. ” Zdarza się, iż budzę się w środku nocy nie mogąc złapać tchu, najczęściej to jest 2-3 nad ranem. – mówi Wojciech Ostrowski, chorujący na POChP od 10 lat. - Nie pomaga zmiana pozycji, otwieranie okna, czy wstanie z łóżka. Takie nocne ataki są wysoce niemiłe i mogą skończyć się bardzo źle, ponieważ nagle w środku nocy człowiek nie może normalnie oddychać, ma uczucie, iż zaraz się udusi. Nierzadko ataki były tak mocne, iż jedynym wyjściem było szybkie dotarcie do szpitala. Po takiej nieprzespanej nocy człowiek jest ogromnie zmęczony i brakuje mu siły nawet na najprostsze czynności.”W normalnych warunkach to właśnie w trakcie nocnego odpoczynku regeneruje się cały organizm, wyciszają emocje, rozluźniają mięśnie, a umysł regeneruje. W razie takich chorób jak POChP ten naturalny cykl regeneracji zostaje mocno zaburzony. „Sen jest fundamentem normalnego funkcjonowania. Potrzebujemy odpowiedniej dawki snu, by zregenerować kondycję fizyczną i psychiczną. W chwili, kiedy pojawia się bezsenność albo zaburzenia snu zaburzony zostaje ten naturalny rytm regeneracji, niedosypiająca osoba czuje się źle, błyskawicznie się męczy, wolniej przyswaja wiadomości. W razie osób chorych, zazwyczaj osłabionych, potrzeba snu jest jeszcze większa, sen gdyż, ze własnymi zdolnościami regeneracyjnymi, pomaga w szybszym powrocie do zdrowia i odzyskaniu dobrej kondycji.” - mówi dr Michał Skalski z Poradni Leczenia Zaburzeń Snu przy Katedrze Psychiatrii Akademii Medycznej w Warszawie.inicjalna diagnoza i poprawne leczenie. Gdyż POChP w pierwszej fazie rozwija się właściwie niezauważalnie, bardzo regularnie chorzy nie zdają sobie kwestie z tego, iż codzienny kaszel z odkrztuszaniem, problemy ze złapaniem oddechu, mniejsza sprawność fizyczna, a nawet mała zadyszka, to początki tej bardzo groźnej i coraz bardziej powszechnej dolegliwości w Polsce. dolegliwość jednak rozwijając się bez pośpiechu poprzez długie lata, etapowo uszkadza układ oddechowy, prowadząc do jego niewydolności. W zaawansowanym stadium POChP pacjent nie radzi sobie z najprostszymi czynnościami życia codziennego. Wielki problem stanowi dla niego samodzielna toaleta, założenie swetra, czesanie czy wypowiedzenie całego zdania. aktualnie jednak życie chorego z POChP nie musi być ciągłą „walka o oddech”, inicjalnie zdiagnozowana dolegliwość i dobór odpowiedniego leczenia, daje sposobność nie tylko zahamowania rozwoju dolegliwości, lecz także powrotu do normalnego życia. Nowoczesne leczenie rekomendowane poprzez Europejskie i Amerykańskie Towarzystwo Pulmonologiczne z 2004 roku bazuje na „ułatwianiu oddychania” i minimalizowania takich męczących objawów dolegliwości jak na przykład : ataki kaszlu, czy duszności. Leczenie POChP u chorych z zaostrzeniami terapią skojarzoną (leczenie typu LABA – long acting beta agonists, jak na przykład : salmeterol + GKSW - glikokortykosteroidy wziewne) w znaczący sposób poprawia wartość parametrów spirometrycznych, dzięki czemu jakość życia pacjentów znacząco się poprawia. Źródło: Euro RSCG Sensors