Definicja Żółty Tydzień - dla bezpieczeństwa w kraju

Co to jest Żółty Tydzień - dla bezpieczeństwa w kraju: Liczba zachorowań na wirusowe zapalenie wątroby typu A i typu B (WZW typu A - "żółtaczkę pokarmową" i WZW typu B - "żółtaczkę wszczepienną") w Polsce maleje systematycznie od kilkunastu lat. Spadek zachorowań na WZW typu B notuje się w szczególności w ekipach poddawanych obowiązkowym szczepieniom przeciwko tej chorobie, co znaczy konieczność upowszechniania profilaktyki wśród osób szczególnie narażonych na zachorowanie, które nie są objęte rutynowymi szczepieniami. Należą do nich pomiędzy innymi pacjenci przygotowywani do zabiegów operacyjnych. W razie WZW typu A pomniejszenie się liczby zachorowań wpływa na przyrost liczby osób nieodpornych na wirus "żółtaczki pokarmowej", przesuwanie się zachorowań na osoby coraz starsze, u których dolegliwość może mieć cięższy przebieg i na groźbę wybuchu epidemii. Pośrodku ostatnich kilkunastu lat liczba zachorowań na wirusowe zapalenie wątroby typu B w Polsce pomniejszyła się o powyżej 80%. Jeszcze w roku 1990 zanotowano w naszym państwie powyżej 15 tys. przypadków WZW typu B, a w 2001 roku było ich tylko 2277. Tak znaczące pomniejszenie liczby zachorowań jest wywołane w pierwszej kolejności upowszechnieniem szczepień ochronnych. Mimo to ryzyko zachorowania na WZW typu B jest nadal spore, gdyż ok. 300 tys. Polaków jest przewlekle zakażonych wirusem dolegliwości i może być źródłem zakażenia innych osób. ok. 60% wszystkich przypadków WZW typu B w naszym państwie jest następstwem zakażeń w placówkach opieki medycznej. Do niedawna przypadek ta znajdowała odzwierciedlenie w Programie Szczepień Ochronnych (PSO), który gwarantował bezpłatne szczepienie przeciwko chorobie pacjentom przed planowanymi zabiegami operacyjnymi. Aktualnie osoby oczekujące na operacje muszą finansować szczepienia we własnym zakresie. Ekipami szczególnie narażonymi na zachorowanie na WZW typu B, którym PSO zaleca szczepienia przeciwko chorobie, są ponadto: dzieci nie podlegające szczepieniom obowiązkowym, młodzież, kobiety w wieku rozrodczym, przewlekle chorzy (np. pacjenci z cukrzycą insulinozależną, schorzeniami nerek czy układu krążenia), a również osoby narażone na zachorowanie wskutek kontaktów seksualnych. O szczepieniach przeciwko chorobie powinni także pomyśleć wyjeżdżający do państw o wysokiej zapadalności na WZW typu B. Szczepienie gwarantuje nie tylko ochronę przed zachorowaniem na WZW typu B, lecz również przed jego odległymi konsekwencjami - marskością i rakiem pierwotnym wątroby. wskutek obu chorób umiera co roku kilka tys. Polaków. Warto dodać, iż wg najnowszych badań długotrwałą ochronę uzyskuje się po przyjęciu trzech dawek szczepionki przeciwko WZW typu B i nie ma potrzeby szczepienia tak zwany dawką przypominającą po 5 latach od przyjęcia podstawowego cyklu szczepień. Przyjmowanie dawek przypominających rekomenduje się aktualnie jedynie pracownikom służby zdrowia i osobom z obniżoną odpornością. Podobnie jak w razie wirusowego zapalenia wątroby typu B, systematycznie minimalizuje się liczba zachorowań na WZW typu A. Spadek zapadalności na "żółtaczkę pokarmową" ma związek z poprawą warunków sanitarnych. Jednak w następstwie pomniejszenia zachorowalności rośnie liczba dzieci, młodzieży i dorosłych nieodpornych na WZW typu A. Z badań wynika, iż naturalnie uodpornionych jest jedynie ok. 30% Polaków w wieku do 25 lat. gdyż wirus WZW typu A jest stale aktualny w środowisku, wśród osób nieodpornych łatwo może dojść do tak zwany epidemii wyrównawczej dolegliwości. W trakcie "epidemii wyrównawczych" WZW typu A notuje się nierzadko kilku-, a nawet kilkunastokrotny przyrost liczby zachorowań utrzymujący się poprzez moment powyżej roku. Brak naturalnej odporności, którą dotąd przewarzająca część Polaków nabywała w dzieciństwie, wpływa również na przesuwanie się zachorowań na WZW typu A na coraz starsze ekipy wiekowe. U osób starszych przebieg i powikłania dolegliwości są znacząco cięższe. powyżej 40% chorych na WZW typu A w wieku ponad 40 lat wymaga hospitalizacji. Aż 2,1% osób w wieku ponad 40 lat umiera wskutek jego powikłań. U ok. 10%-20% pacjentów po początkowej poprawie obserwuje się nawrót dolegliwości. Szczególnie ciężki przebieg WZW typu A obserwuje się u osób z uszkodzeniem wątroby. Źródłami zakażeń wirusem WZW typu A w naszym państwie są nie tylko ogniska "rodzime", lecz również turyści i handlarze przybywający do Polski z państw o wysokiej zapadalności na WZW typu A, na przykład zza granicy wschodniej. Epidemie "żółtaczki pokarmowej" mogą być również następstwem pobytu Polaków w państwach o wysokiej zapadalności na WZW typu A. Przez wzgląd na tym, Program Szczepień Ochronnych zaleca szczepienia przeciwko WZW typu A przede wszystkim osobom, które wiele podróżują, w szczególności w rejony o powiększonym ryzyku zakażenia chorobą, a również dzieciom i młodzieży. Szczepieniom powinni się poddać również chorzy na przewlekłe zapalenie wątroby, u których zakażenie wirusem WZW typu A może wywołać niewydolność wątroby, a również osoby pracujące przy produkcji i dystrybucji żywności, lekarze i pracownicy służb komunalnych. Osoby zdecydowane na szczepienie przeciwko WZW mają do dyspozycji zarówno preparaty uodporniające na poszczególne dolegliwości, jak i szczepionkę skojarzoną przeciwko WZW typu A i typu B