Definicja Czym jest otępienie

Co to jest Czym jest otępienie: Otępienie definiuje się jako pogorszenie pamięci i przynajmniej jeszcze jednej umiejętności poznawczej, co prowadzi do upośledzenia funkcjonowania społecznego albo zawodowego. Istnieje powyżej 100 przyczyn otępienia, nie mniej jednak dolegliwość Alzheimera jest najczęstszą z nich. W jej przebiegu dochodzi do zniszczenia komórek mózgu. Początkowo charakteryzuje się stratą pamięci krótkotrwałej, trudnością ze znalezieniem właściwych słów i zmianami osobowości. Stosunkowo postępu dolegliwości zaznacza się stopniowe pogarszanie się funkcjonowania i pamięci długotrwałej, a również zdolności czytania, rozumowania i porozumiewania się z innymi ludźmi. Rozpowszechnienie chorobyObecnie otępienie występuje u ok. 18 mln ludzi na całym świecie - szacuje się, iż liczba ta wzrośnie prawie podwójnie - do 34 mln - do roku 2025.1 Prawdopodobieństwo pojawienia się którejś formy otępienia wzrasta od jednej na tys. osób w wieku poniżej 65 lat do jednej na 20 osób w wieku od 65 lat wzwyż. Po ukończeniu 80. roku życia prawdopodobieństwo rozwoju dolegliwości wynosi jak jeden do pięciu, a po 85. roku życia - jak jeden do trzech. Pośrodku kolejnych 30, 40 lat częstość występowania dolegliwości Alzheimera na świecie może ulec potrojeniu i stosunkowo zwiększania się liczby ludzi w podeszłym wieku. Tendencja do starzenia się populacji jest w najwyższym stopniu widoczna w Europie, gdzie w roku 2050 mieszkać będzie siedem z 10 najstarszych populacji na świecie. Szacuje się, iż 35 proc. populacji europejskiej osiągnie do roku 2050 wiek 60 lat, wobec 20 proc. w roku 2000.4 Aktualnie w pięciu największych państwach Europy (Francji, Niemczech, Włoszech, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii) powyżej 6 mln ludzi choruje na chorobę Alzheimera, nie mniej jednak u połowy z nich schorzenie to pozostaje nierozpoznane. dolegliwość Alzheimera występuje częściej u kobiet, raczej dlatego, iż stanowią one większy odsetek starzejącej się populacji. Ogółem na każdych dwóch mężczyzn w wieku od 65 do 79 lat przypadają trzy kobiety, nie mniej jednak proporcja ta wzrasta z każdym dziesięcioleciem. Na każdego mężczyznę, który ukończył 80. rok życia, przypadają powyżej dwie kobiety. Ponadto, kobiety są częściej opiekunkami chorych na chorobę Alzheimera - stanowiły 77 proc. opiekunów uczestniczących w jednym z badań ankietowych. Wpływ dolegliwości Alzheimera na rodzinę/opiekunówPsychologiczny, emocjonalny, socjalny i ekonomiczny wpływ dolegliwości Alzheimera na osoby cierpiące na to schorzenie i ich rodziny jest wielki. Krewni i przyjaciele chorych żyją w stanie obciążenia emocjonalnego i finansowego, a sami opiekunowie są narażeni na wysokie ryzyko fizycznych i psychicznych problemów zdrowotnych.5 Wśród opiekunów poddanych ostatnio badaniu ankietowemu we Francji, Włoszech, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii i Australii 77 proc. stwierdziło, iż opieka nad osobą z chorobą Alzheimera jest "męcząca," 66 proc. - iż jest "wymagająca", a 57 - uznało ją za "prowadzącą do depresji" z racji na wiążące się z nią nieodzownie poświęcenie. 75 proc. opiekunów przyznało się do tego, iż nie są w stanie prowadzić życia towarzyskiego, a 63 proc. - iż na skutek braku czasu nie mogą sobie pozwolić na wyjazd na wakacje. W tym samym badaniu stwierdzono, iż 80 proc. pacjentów z chorobą Alzheimera przebywa w domu, nie mniej jednak większością z nich opiekują się członkowie rodziny i przyjaciele. Opieka w domu jest regularnie podejmowana, by jak najdłużej utrzymać funkcjonowanie chorych na otępienie i jak w najwyższym stopniu odsunąć w okresie okres umieszczenia ich w placówce stałej opieki.5 W Europie może istnieć kilka powodów preferencji dla zajmowania się pacjentem w domu: ograniczona liczba domów opieki, wysoki wydatek takich placówek i uwarunkowania kulturowe, przedkładające pozostawianie starzejących się rodziców w domu, z rodziną Konsekwencje ekonomicznePrzy liczbie powyżej 6 mln przypadków dolegliwości Alzheimera, pięć największych krajów europejskich ponosi spore i wciąż narastające obciążenie ekonomiczne. Np. w Wielkiej Brytanii całkowity wydatek bezpośredni tej dolegliwości szacuje się na kwotę od 7,06 do 14,93 miliarda funtów rocznie.vii W porównaniu z udarem mózgu, chorobami serca i chorobami nowotworowymi, dolegliwość Alzheimera jest podobnie kosztowna. Ważnym problemem związanym z oszacowaniem wydatków dolegliwości Alzheimera jest jednak obliczenie wydatków pośrednich ( raczej chodzi tu o stratę czasu aktywności pacjentów i ich opiekunów i tak zwany utraconą wartość związaną z przedwczesnym zgonem). regularnie trudno jest opiekunom precyzyjnie określić, ile czasu zajmuje im opieka nad bliską osobą, z dala od własnych zajęć, więc przypisanie określonej wartości pieniężnej tym szacunkom jest problematyczne. Czynniki ryzykaChociaż precyzyjne powody dolegliwości Alzheimera są nieznane, do uznanych czynników ryzyka należą wiek, skłonności dziedziczne, płeć, poziom wykształcenia, uraz głowy, palenie papierosów, wysokie ciśnienie tętnicze i wysokie stężenie cholesterolu we krwi. Symptomy, rozpoznanie i rozwój chorobyChoroba Alzheimera jest schorzeniem postępującym, na ogół zaczynającym się od łagodnych zaburzeń pamięci, a kończącym się na ciężkim upośledzeniu funkcji poznawczych i sprawności ogólnej, a również na ważnym zaniku tkanki mózgowej. Prędkość postępu dolegliwości jest zmienna - chorzy żyją średnio osiem lat po pojawieniu się startowych objawów, jednak czas trwania omawianego schorzenia może się wahać od lat trzech do dwudziestu. dolegliwość Alzheimera zaczyna się bez pośpiechu. Najczęstszym inicjalnym symptomem może być niewielkie pogorszenie pamięci. Na tym etapie mogą pojawiać się kłopoty z przypomnieniem sobie niedawnych zdarzeń albo nazwisk znajomych osób albo nazw elementów, typowe może być także powtarzanie tych samych pytań w trakcie rozmowy. Może dojść do obniżenia umiejętności do realizacji złożonych zadań z zakresu życia codziennego albo wiążących się z życiem towarzyskim, np. płacenia rachunków i kierowania finansami albo planowania przyjęcia. Osoby w średnio zaawansowanym stadium dolegliwości Alzheimera mogą zapominać, w jaki sposób wykonuje się proste czynności, takie jak mycie zębów albo czesanie włosów. Tracą umiejętność do logicznego rozumowania. Zaczynają mieć problemy z prawidłowym ubraniem się bez nadzoru, z pamiętaniem imienia żony, męża, bądź także bezpośredniego opiekuna, lub także z posługiwaniem się przyborami toaletowymi. stosunkowo postępu dolegliwości mogą tracić umiejętność do zrozumiałego mówienia, potrzebować pomocy przy jedzeniu i toalecie codziennej i tracić umiejętność do samodzielnego chodzenia. Ostatecznie chory może stać się kompletnie uzależniony od opieki innej osoby. Aktualnie nie ma pojedynczego badania, które pozwoliłoby na rozpoznanie dolegliwości Alzheimera. Jednakże można postawić diagnozę kliniczną z dokładnością nawet do 90 proc., dzięki zebraniu pełnego wywiadu chorobowego z udziałem bliskiego krewnego albo przyjaciela i dokładnemu zbadaniu pacjenta fizykalnie i psychiatrycznie. LeczenieChociaż nie ma leku likwidującego chorobę Alzheimera, lekarze mogą pomóc w opanowaniu jej objawów. Do dostępnych leków wydawanych z regulaminu lekarza należą inhibitory cholinesterazy i antagonista receptora N-metylo-D-asparaginowego (NMDA).xiv Do korzyści ze stosowania tych preparatów należy poprawa albo stabilizacja objawów poznawczych, czynnościowych albo behawioralnych dolegliwości, bądź także mniejsze niż oczekiwane ich pogłębianie się. Inicjalne rozpoznanie i leczenie dolegliwości Alzheimera mają fundamentalne znaczenie dla dłuższego utrzymania wyższego poziomu funkcjonowania pacjenta. Osobom z chorobą Alzheimera i ich opiekunom można także pomóc w inny sposób, pomiędzy innymi przez doradztwo, kształcenie opiekunów i zindywidualizowaną opiekę nad pacjentem