Definicja Dziecko i komputer

Co to jest Dziecko i komputer: Na przestrzeni ostatnich lat w wielu naszych domach zagościł komputer. Jest on nie tylko używany poprzez dorosłych najczęściej jako pomoc czy konieczny atrybut ich pracy zawodowej albo narzędzie poznania świata. Również spora liczba dzieci ma kontakt z komputerem, podobnie jak z różnymi urządzeniami znajdującymi się wokół nich, od najwcześniejszych lat życia. Istotne jest jednak, by właściwie korzystały z tego dobrodziejstwa, jaki przyniósł nam rozwój naukowo-techniczny. Obcowanie z komputerem ma sporo zalet. Nie da się ukryć, iż zbyt inicjalne i niekontrolowane korzystanie z komputera może nieść ze sobą również sporo zagrożeń. Komputer nie powinien dziecku zastępować zabawy z rówieśnikami albo rodzeństwem, wzajemnych kontaktów w gronie rodziny, a zwłaszcza nie może stać się fundamentalną metodą spędzania wolnego czasu. Rodzice powinni sprawować kontrolę nad tym, w jaki sposób dziecko korzysta z komputera. Jest on doskonałym narzędziem pomagającym w nauki i rozwoju dziecka. Poprawny dobór programów edukacyjnych, może ułatwić dziecku zdobywanie wiedzy i kształtowanie takich zdolności jak logiczne myślenie, kojarzenie faktów, wytrwałość, cierpliwość, szybkie i celne podejmowanie decyzji. Odpowiednio dobrane programy pomagają rozwijać spostrzegawczość, zręczność, sprawność manualną, refleks i podzielność uwagi. Trudno nie docenić roli rewolucji, jaką wprowadziły komputery w świat dzieci niepełnosprawnych z poważnymi porażeniami kończyn i zaburzeniami mowy i słuchu. Dobierając indywidualnie dla każdego takiego dziecka właściwe urządzenie peryferyjne, komputer może stać się dla nich narzędziem porozumiewania się i kształcenia, a w przyszłości wykonywania pożytecznego społecznie zawodu, co wiąże się z dowartościowaniem i możliwością usamodzielnienia się osoby niepełnosprawnej. Mimo niewątpliwych zalet, nadmiernie długie przesiadywanie przed komputerem jest już jednak przejawem nadużywania tego narzędzia nauki i rozwoju. Zachwycanie się poprzez dziecko nieodpowiednimi dla niego grami, które sprowadzając się regularnie do zabijania, strzelania, brutalnego bicia i bezmyślnego niszczenia, wyzwalając w dziecku agresję i zachowania destrukcyjne, może stać się wysoce niebezpieczne, szczególnie dla dopiero rozwijającej się i niedojrzałej osobowości. Zagrożenia te przejawiają się również w niekontrolowanym dostępie do internetu, który będąc nieograniczoną skarbnicą wszelkiej informacji i wiedzy, może stać się zagrożeniem dla podatnej na manipulacje niedojrzałej psychiki dziecka. Spędzanie długiego czasu przed monitorem stwarza sporo zagrożeń zdrowotnych: pogłębianie wad postawy, zmęczenie oczu, a po dłuższym czasie nawet krótkowzroczność. Gdy układ nerwowy dziecka jest długotrwale atakowany strumieniem wielobarwnego światła, kakofonią ekscytujących dźwięków i huśtawką emocji wynikającą z przeżyć w wirtualnym świecie, dochodzić może do zaburzeń koncentracji, kłopotów z myśleniem, rozstroju emocjonalnego, wyobcowana z rzeczywistego świata, zaburzenia więzi uczuciowej z najbliższymi i do wielu innych zaburzeń osobowości określanych wspólnym mianem uzależnienia od komputera. Zaburzenie hierarchii wartości, gdzie na pierwszym miejscu stawiany jest kontakt z komputerem i temu podporządkowane jest zwykle całe pozakomputerowe życie, jest już skrajnym przejawem tego zjawiska. Z biegiem czasu dziecko rozpoczyna żyć w świecie wirtualnym, etapowo coraz mniej czasu spędza z kolegami, częściej niż kiedyś woli pozostać w domu (blisko komputera) niż wychodzić na podwórko. Rzadko inicjuje zabawy ruchowe, nie interesują go zajęcia plastyczne ani zabawa klockami, za to potrafi przesiedzieć przed monitorem długie godziny. Dziecko takie bez pośpiechu traci zdolność nawiązywania kontaktów z rówieśnikami, zawiązywania nowych przyjaźni, budowania i kształtowania więzi uczuciowej. Zazwyczaj realni przyjaciele nie są mu już potrzebni, woli ich szukać w świecie wirtualnym. Ucieka przed realnym światem, stawiającym nieraz sporo wymogów, wyzwań i zadań do wykonania, w świat wirtualny, nierzeczywisty, lecz prostszy, regularnie kształtowany samemu wg własnych upodobań. Świat taki staje się z biegiem czasu jedyną uznawaną rzeczywistością. Wszystko co przeszkadza w niej trwać staje się przeszkodą, którą trzeba za wszelaką cenę usunąć. Komputerowy świat stwarza iluzję, namiastkę prawdziwego życia. Zdaniem ekspertów kontakt z komputerem mogą mieć już dzieci w wieku przedszkolnym. Można go zastosować jako doskonałe narzędzie kształcenia i rozwoju, pamiętając o rozsądnym ograniczaniu czasu przebywania dziecka przy komputerze i właściwym doborze programów edukacyjnych. Fundamentalnym zadaniem dla rodziców jest kontrola dostępu dziecka do komputera. Ponadto należy pamiętać, by stwarzać dziecku okazje do różnych przeżyć i rozwoju zainteresowań nie związanych z komputerem. Warto pokazywać dziecku piękno pozakomputerowego świata. Właściwa atmosfera rodzinna, dobry kontakt uczuciowy, rozmowy, wspólne rozrywki i zabawy z dzieckiem mogą sprawić, iż nie będzie ono uciekać w samotność wirtualnej rzeczywistości. Komputer, jak wszystko co nas otacza, może być wspaniałym narzędziem rozwoju i źródłem radości albo nieumiejętnie stosowany, powodem problemów. Czym będzie dla naszych dzieci, zależy w dużej mierze od nas samych