Definicja Fazy powrotu do zdrowia

Co to jest Fazy powrotu do zdrowia: Etap picia Określając swój stan bezpośrednio poprzedzający abstynencję, członkowie AA stwierdzają, ze cechuje ich w tym czasie rosnąca izolacja i spadek umiejętności uczuciowych i intelektualnych; co więcej, zakres przeżyć osobistych ogranicza się do ustawicznego myślenia o alkoholu i nieustannych prób kontrolowania picia. Alkoholik pragnie zwalczyć swój alkoholizm postanowieniami albo siłą woli. Wdaje się w walkę wewnętrzną, chcąc zwyciężyć i unieszkodliwić zewnętrznego demona, jakim jest butelka. Ale wiara, że kontrola jest możliwa, udaremnia akceptację i nie dopuszcza do pogodzenia się z ewentualna porażką. Dążąc coraz uporczywiej do kontroli nad piciem, alkoholik raz po raz rzuca się do ataku po to, aby każdorazowo przekonać się, ze to butelka ma nad nim władzę, nie odwrotnie. Akceptacja klęski i straty kontroli wyznacza pkt., od którego rozpoczyna się abstynencja. Mnogość punktów zwrotnych dowodzi, iż okres przejścia od picia do abstynencji stanowi wynik bardzo wielu przeżyć i sytuacji. Członkowie AA określają ów pkt. zwrotny jako raptowne odkrycie, że “ma się już tego dosyć”. Narastanie wewnętrznej rozpaczy wywołują albo pogłębiają rozmaite okoliczności zewnętrzne w formie rozwodu, utarty pracy albo publicznie upokarzających sytuacji, w jakie alkoholik popada. Efektem tego punktu zwrotnego jest “sięgniecie dna” albo “kapitulacja”, które cechuje poczucie klęski i rezygnacja z dalszych prób kontrolowania picia. Etap przejściowa Fazę tę cechuje pod względem zachowań przejście od picia do niepicia. Pod względem poznawczym człowiek przechodzi od myślenia “nie jestem alkoholikiem” do akceptacji prawdy zawartej w zdaniu “jestem alkoholikiem”. W fazie przejściowej zasadnicza kwestia jest skupienie uwagi na osi alkoholu. Od tego gdyż zależy utrwalenie nowej tożsamości. Najmniejsza nawet wzmianka sugerująca sposobność kontroli picia opóźnia rozwój i uniemożliwia utrwalenie się tożsamości alkoholika. Wyjście poza fazę przejściową zależy gdyż od pogodzenia się z brakiem kontroli i uznania nowej tożsamości alkoholika. Przyjęcie nowej tożsamości znaczy, iż: Tym co skutkuje upicie jest pierwszy kieliszek. Muszę powstrzymać się od picia “tylko dziś”. Moja dzisiejsza abstynencja zależy od tego, abym nie odkorkował butelki. Alkoholicy uczą się konkretnych zachowań wykorzystywanych trzeźwości, a mianowicie, sięgania po telefon zamiast po kieliszek, chodzenia na mityngi zamiast do baru, czytania o alkoholizmie i innych alkoholikach w celu umacniania identyfikacji z alkoholizmem. Członkowie AA zauważają, iż w momencie przejściowym alkoholicy zaczynają etapowo wycofywać się z izolacji od otoczenia. Zasadniczą role w tej fazie odgrywa ustawiczne pamiętanie o alkoholu, od tego gdyż zależy nabycie i utrwalenie behawioralnych i poznawczych przedmiotów zmiany. Gdyby w tym okresie alkoholik nie pamiętał stale o alkoholu, mógłby z łatwością wrócić do dawnego złudzenia, że ma umiejętność kontrolowania picia. Wówczas cały cykl narastania dolegliwości zacząłby się od nowa. Inicjalna etap powrotu do zdrowia Stosunkowo upływu czasu trzeźwiejący alkoholik etapowo nabywa zdolności przebywania z ludźmi i reagowania na otoczenie bez udziału alkoholu. W skutku akceptacji straty kontroli nad alkoholem i przyjęcia nowej tożsamości alkoholika światopogląd człowieka wymienia się i rozszerzają się jego dotychczasowe horyzonty. Nowe postawy i wartości dyktują nowe kierunki i odmienny sposób oceny siebie i własnych doświadczeń. Inicjalny moment abstynencji cechuje aktywna zależność oparta na mocnych więzach z ekipa AA. Wiąże się to z postawą receptywną, otwartością na słuchanie rad i odpowiedzi na liczne coraz to nowe pytania. Sporą rolę w tym okresie odgrywają mityngi, które są okazją do spędzania czasu z innymi trzeźwymi osobami, a również czytanie literatury. Uczestnicy AA zwracają uwagę na zasadniczą zmianę źródła oparcia przed uzyskaniem abstynencji i później. Wcześniej alkoholicy opierali się raczej na rodzinie, chociaż oparcie to regularnie miało charakter niekorzystny, związany z razem ukrywanym problemem alkoholowym i wrogą zależnością występującą pomiędzy wszystkimi członkami rodziny. W okresie abstynencji alkoholicy przestają traktować rodzinę jako główne oparcie. Kluczowym źródłem oparcia staja się osoby z AA. etap ustawicznego trzeźwienia Stosunkowo upływu czasu alkoholicy stwierdzają, iż coraz ważniejszym źródłem oparcia staja się relacje z innymi opierające na wzajemnym dzieleniu się przeżyciami, a również coraz głębsze przekonanie, iż mogą już liczyć sami na siebie. Pomaga w tym utożsamianie się z zasadami AA i przyswojenie sobie tych zasad. Gdy potrzeby wewnętrzne zaczynają współbrzmieć z wymogami zewnętrznymi, alkoholik rozpoczyna zwracać większą uwagę na relacje z ludźmi i całym otoczeniem. Następuje zmiana egocentrycznego relacji do świata na światopogląd, gdzie jednostka stanowi tylko cząstkę szerszego wszechświata. Znaczącą cześć procesu powrotu do zdrowia stanowi postęp nowej osobowości. W fazie zaawansowanego trzeźwienia coraz większa akceptacja siebie, umacniana poprzez pozytywne doświadczenia, przyczynia się do coraz lepszego przystosowania człowieka do warunków zewnętrznych. Mechanizm zdrowienia jest odwrotnością spiralnego “zjeżdżania w dół”, charakteryzującego nasilanie się dolegliwości