Definicja Najczęściej zadawane pytania na temat bezsenności

Co to jest Najczęściej zadawane pytania na temat bezsenności: Czy mężczyźni i kobiety mają jednakową skłonność do bezsenności? Ok. 20 - 30 procent dorosłej populacji cierpi na bezsenność. Dotyczy to zarówno mężczyzn, jak i kobiet, lecz w różnym stopniu, w zależności od rozważanego przedziału wiekowego. U osób przed 40. rokiem życia częstotliwość występowania dolegliwości jest podobna u obu płci. Kobiety z wyższych przedziałów wiekowych mają większą skłonność do bezsenności niż mężczyźni. Czy można powiedzieć, iż cierpię na bezsenność, jeśli nie mogę spać w wyniku stresu? Jest sporo różnych przyczyn bezsenności. Stres jest na pewno jedną z nich. Określone stresujące wydarzenie może prowadzić do bezsenności, najczęściej krótkotrwałej, bądź przygodnej (w razie śmierci bliskiej osoby, rozwodu, problemów w pracy i tym podobne). Nie można lekceważyć tych problemów, gdyż udowodniono, iż nie leczone okolicznościowe kłopoty ze snem mogą z łatwością doprowadzić do przewlekłej bezsenności. Następną powodem zaburzeń snu może być lęk. Udowodniono, iż jest on powodem prawie połowy przypadków bezsenności o podłożu psychologicznym. ((w razie stanu określanego mianem uogólnionego lęku zaburzenia snu są regularnie długookresowe. Charakteryzują się one w szczególności trudnościami w zasypianiu, wynikającymi z napięcia, któremu towarzyszy niespokojne czuwanie w środku nocy. Pacjenta paraliżuje lęk zarówno przed spaniem, jak i brakiem snu. Pośrodku dnia doświadcza on zmęczenia i obniżonego poziomu energii. Mimo to, następnej nocy znów pojawiają się problemy z zaśnięciem. W ten sposób może powstać zaklęty krąg utrwalający bezsenność. By rozwiązać ten problem, pacjent musi pilnie szukać pomocy specjalisty. Jakie są konsekwencje bezsenności? konsekwencje bezsenności występują na różnych poziomach i z różną intensywnością. Przeprowadzono sporo badań z udziałem ochotników, którzy zgodzili się, aby pozbawiono ich możliwości snu (poprzez moment od 1 do 11 dni). U osób, które nie przespały doby zaczęły występować objawy podrażnienia, zmiany nastroju i brak zainteresowania otoczeniem. Dalszy brak snu wywoływał symptomy podniecenia i kłopoty ze wzrokiem (swędzenie i pieczenie oczu, halucynacje i tym podobne))), po których następowała powiększona wrażliwość na ból. Pojawiał się także regularnie zamęt umysłowy (trudność w odnalezieniu właściwego słowa, dokończeniu zdania, udzieleniu odpowiedzi na pytania, amnezja dotycząca niedawnych wydarzeń). Występowała również agresywność. Poza spotykanym po bezsennej nocy zmęczeniem, skutki mogą dotyczyć wydolności organizmu w dniu kolejnym, zarówno psychomotorycznej (na przykład czas reakcji), jak i psychicznej (niepokój, podrażnienie, trudności z koncentracją). Bezsenność regularnie kojarzy się także z sennością pośrodku dnia. Katastrofalne konsekwencje senności dopiero teraz rozpoczyna się w pełni doceniać. Może ona stać się powodem wypadków na drogach, lecz również w pracy, np. osób obsługujących maszyny, pracujących na rusztowaniach albo nadzorujących bezpieczeństwo innych. Powyżej 50 procent wypadków przy pracy jest wywołane sennością, która jest także fundamentalną powodem ok. 45 procent wypadków samochodowych. sporo katastrofalnych wydarzeń, takich jak wypadek w Czarnobylu, zostało częściowo spowodowane problemem senności. Jeżeli do tych tak zwany pośrednich wydatków bezsenności dodamy wydatki poniesione na leczenie dolegliwości, opłaty ogółem osiągną niewyobrażalne rozmiary. Czy bezsenność jest zawsze leczona właściwie? Pierwszy zasadniczy krok w kierunku właściwego leczenia bezsenności, tzn. jej diagnozowanie, pozostaje nadal na niezadowalającym poziomie. W pierwszej kolejności dlatego, iż bezsenność do dziś pozostaje tematem, który nie jest uznawany za przyczyna do troski. Badania przeprowadzone w Europie wykazały, iż blisko 40 procent osób cierpiących na bezsenność nic nie robi ze swoim problemem. Inni starają się wyleczyć dzięki metod niemedycznych. Niewielka część mówi o swoich kłopotach jedynie farmaceucie. W Polsce raptem jedna trzecia osób zgłasza się do lekarzy ze własnymi problemami ze snem, druga część chorych nie robi zupełnie nic w dziedzinie poprawy snu, a trzecia – próbuje radzić sobie na swoją rękę. Tj. wskazówka, iż dolegliwości nie traktuje się jako problemu medycznego, ani także wystarczająco poważnego, aby zasługiwał na omawianie go z lekarzem. Trzeba więc jak najczęściej zwracać uwagę na fakt, iż bezsenność jest częstą i poważną chorobą, która dotyczy całego społeczeństwa. Kiedy zatem należy problem skonsultować z lekarzem? W udzieleniu odpowiedzi na pytanie, czy mamy do czynienia z bezsennością o której należy powiedzieć lekarzowi, może pomóc podany poniżej krótki kwestionariusz. KWESTIONARIUSZ SAMOOCENY BEZSENNOŚCI: Czy regularnie masz trudności z zasypianiem? Czy budzisz się zbyt inicjalnie rano? jeśli regularnie budzisz się pośrodku nocy, czy masz trudności z ponownym zaśnięciem? Czy regularnie czujesz się zmęczony, gdy budzisz się rano? Czy strata snu wpływa na twój nastrój pośrodku dnia (skutkuje, iż czujesz napięcie, podrażnienie albo przygnębienie)? Czy strata snu wpływa na twoją pracę pośrodku dnia (pogorszenie koncentracji, pamięci i możliwości poznawczych)? Rezultat: jeśli odpowiedziałeś TAK na dwa albo więcej pytań albo jeśli odpowiedziałeś TAK na pytanie numer 3 powinieneś omówić te wyniki ze swoim lekarzem. Czy od razu należy szukać pomocy w ośrodku leczenia zaburzeń snu? Nie. Pierwszym krokiem, który należy zrobić w przypadku powracającej bezsenności jest zwrócenie się z tym problemem do lekarza pierwszego kontaktu. To on może najlepiej ocenić kłopoty ze snem, określić ich przyczynę i pomóc odzyskać dobre samopoczucie. Z kolei, gdy uzna to za niezbędne, zaleci kontakt ze specjalistą w dziedzinie zaburzeń snu. W jaki sposób leczy się bezsenność? Pierwszy krok bazuje na korekcie złych zachowań związanych z higieną snu. Nie to jest łatwe, gdyż złe zwyczaje są regularnie zakorzenione, a pewne czynniki środowiskowe są trudne do zmiany (trudno np. zmienić grubość ścian działowych, by wytłumić hałas powodowany (poprzez telewizor sąsiada). O ile okoliczności na to pozwolą, należy zrobić wszystko, co może mieć wpływ na poprawę snu. Gdy tego typu zmiany okażą się niewystarczające, niezbędny jest kontakt z lekarzem. gdyż każdy sytuacja bezsenności jest inny, tylko doktor może podjąć decyzję, jakiego rodzaju terapię wykorzystać. Środki nasenne są najpowszechniej stosowanym metodą leczenia bezsenności. Aktualnie lekarze dysponują już skutecznymi środkami nasennymi nowej generacji, z którymi wiąże się min. ryzyko uzależnienia. W niektórych sytuacjach wykorzystywanie tego rodzaju leków może być połączone z innymi technikami. Jedną z nich jest metoda relaksacyjna, która okazała się bardzo pożyteczna, w szczególności (((w razie osób cierpiących na skutek stanów uogólnionego lęku