Definicja NFZ zamknął nabór do programu terapeutycznego leczenia SM lekami immunomodulującymi

Co to jest NFZ zamknął nabór do programu terapeutycznego leczenia SM lekami immunomodulującymi: 1 stycznia 2008 r. NFZ zamknął nabór do programu terapeutycznego leczenia SM jednym z podstawowych leków immunomodulujących przebieg dolegliwości nie biorąc pod uwagę, iż chorzy na SM różnie reagują na leki z różnych grup. To doktor obserwujący organizm chorego powinien decydować jaki lek będzie dla pacjenta najskuteczniejszy.Z końcem maja 2008 r. Polskie Towarzystwo Stwardnienia Rozsianego zwróciło się do Rzecznika Praw Obywatelskich o wystąpienie do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie czy Narodowy Fundusz Zdrowia może arbitralną decyzją pozbawić chorych możliwości korzystania z jedynej dla nich terapii spowalniającej postęp dolegliwości. Dowolność kształtowania dostępu do świadczeń budzi tym większe wątpliwości że jest dokonywana na podstawie ocen programu realizowanych poprzez Agencję Oceny Technologii Medycznych, instytucję powołaną poprzez Ministra Zdrowia w 2005 r. i pracującą na jego rzecz jako ciało doradcze. (zobacz: http://www.ptsr.org.pl)Trzeba wiedzieć, iż nieleczone stwardnienie rozsiane stanowi znaczące obciążenie budżetu państwa. Z racji na to, iż dolegliwość rozpoczyna się we inicjalnym okresie życia i z racji na jej przewlekły charakter SM jest jedną z najczęstszych przyczyn długotrwałej niezdolności do pracy i rent chorobowych. Analizy farmakoekonomiczne dotyczące stosowania leków immunomodulujących w różnych państwach jednoznacznie wskazują na znaczące pomniejszenie ponoszonych wydatków dzięki korzystnym wynikom terapeutycznym, a więc wykazują opłacalność leczenia.W większości państw europejskich funkcjonują Narodowe Programy Leczenia Chorych na SM, które zapewniają kompleksową pomoc pacjentom z SM, a więc w okolicy leczenia farmakologicznego, także rehabilitację i pomoc psychologiczną. Na świecie od kilkunastu lat stosuje się leki, które w sposób ważny hamują postęp SM i dają szansę chorym na normalne życie rodzinne i zawodowe.Polska, gdzie żyje ok. 60 tys. chorych na stwardnienie rozsiane, jest aktualnie jedynym państwem w Europie, który do chwili obecnej nie wypracował odpowiednich standardów pomocy tym ludziom. SM nazywana jest chorobą „młodych dorosłych”, gdyż diagnoza stawiana jest najczęściej pomiędzy 20. a 40. rokiem życia. Tragedia jest tym większa bo dotyczy ludzi młodych u progu samodzielnego życia albo w pełni sił twórczych. A to jest dolegliwość przewlekła, stale postępująca, mogąca prowadzić do trwałego inwalidztwa.Parlament Europejski traktuje problemy osób ze stwardnieniem rozsianym jako szczególnie trudny problem nie tylko medyczny, lecz także socjalny. Znalazło to słowo między innymi w przyjętej 16 grudnia 2003 roku poprzez Parlament Europejski Rezolucji dotyczącej zakazu dyskryminacji osób z SM. Chorzy na jakiekolwiek inne schorzenie nie posiadają odrębnych praw o charakterze antydyskryminacyjnym takich, jak osoby z SM.przez wzgląd na nie wprowadzeniem poprzez moment 2 lat Narodowego Programu Leczenia Chorych na SM złożonego w lipcu 2005 r. do Ministerstwa Zdrowia, Polskie Towarzystwo Stwardnienia Rozsianego wystosowało petycję do Parlamentu Europejskiego, która wedle otrzymanym pismem w styczniu 2008 r. została przyjęta i przekazana do Komisji Zatrudnienia i Spraw Społecznych w celu podjęcia poprzez nią dalszych działań.Eurodeputowani Pan prof. Bronisław Geremek i Pan dr Dariusz Grabowski także zaprotestowali składając Pisemne Oświadczenie w Parlamencie Europejskim w kwestii dyskryminacji chorych na SM w nowych państwach UE, w tym w Polsce