Definicja Oparzenie termiczne

Co to jest Oparzenie termiczne: Oparzenie termincze to uszkodzenie tkanek wywołane działaniem czynników termicznych, chemicznych albo prądu elektrycznego. Rozległość oparzenia cieplnego zależy od wysokości działającej temperatury i czasu trwania ekspozycji na ciepło. Wskutek oparzenia dochodzi do denaturacji białka, obrzęku rany, straty płynu wewnątrznaczyniowego. Ogólnoustrojowe konsekwencje oparzenia takie jak wstrząs hipowolemiczny, uszkodzenie układu oddechowego i zakażenia stanowią bezpośrednie zagrożenia życia. Oparzenia z racji na głębokość dzielimy na 4 stopnie. I° - uszkodzenie naskórka II°- uszkodzenie naskórka i w różnym nasileniu skóry właściwej. IIA - najczęściej występujące na przykład po oblaniu gorącą wodą, symptomy to pęcherze skórne z płynem, żywo bolesne, miękkie; gojenie poprzez naskórkowanie około 3 tygodnie. IIB - oparzenie obejmuje warstwę wewnętrzną skóry właściwej, występuje żółtawe zabarwienie bez pęcherzy, przeświecają skoagulowane naczynia; gojenie > 3 tygodni, mogą powstać przerosty, blizny. III°- uszkodzenie dotyczy conajmniej całej grubości skóry, zasięg w głąb może być bardzo różny IV° - uszkodzenia głębszych narządów, mięśni, kości Bardzo regularnie oparzeniom towarzyszy uszkodzenie dróg oddechowych i zaburzenia oddychania. W ocenie rozległości oparzenia można posłużyć się: regułą dziewiątek - Przyjmuje się, iż głowa stanowi 9% powierzchni ciała, każda z rąk również po 9%, tułów z przodu 18%, tułów z tyłu 18%,każda z nóg po 18%. założeniem, iż powierzchnia ręki chorego 1% powierzchni ciała. symptomy Stopień nasilenia objawów zależy od rozległości i głębokości oparzenia. W zależności od tego wyróżniamy rożne stopnie objawów oparzenia: I° - żywo-bolesne zaczerwienienie, po 3-6 dniach dochodzi do złuszczenia uszkodzonego naskórka. II°- uszkodzenie naskórka i w różnym nasileniu skóry właściwej. IIA - pęcherze skórne z płynem, żywo bolesne, miękkie; gojenie poprzez naskórkowanie około 3 tygodnie. IIB - żółtawe zabarwienie bez pęcherzy, przeświecają skoagulowane naczynia; gojenie > 3 tygodni, mogą powstać przerosty, blizny. III°- oparzenie jest niebolesne (im głębsze oparzenie tym mniej bolesne, bo uszkodzenie dotyczy także włókien nerwowych przewodzących ból) najczęściej bez pęcherzy, skóra jest biaława albo występuje czarny strup; niezbędne jest leczenie szpitalne - przeszczep skórny realizowany najczęściej do 10 doby. IV° - ciężkość oparzenia zależy od rozległości i głębokości obrażeń, istotne są również wiek (dzieci < 2 roku życia i osoby starsze gorzej rokują), lokalizacja i dodatkowo występujące urazy na przykład klatki piersiowej, głowy, które pogarszają rokowanie. Rozpoznanie Rozpoznanie określa się na podstawie wywiady od oparzonej osoby albo świadków zdarzenia, i na podstawie typowych objawów klinicznych. Postępowanie Postępowanie i leczenie zależy raczej od stopnia oparzenia, jego lokalizacji i rozległości. Należy podać anatoksynę tężcową. Ambulatoryjne leczenie stosuje się w razie oparzenia I° i II° obejmującego mniej niż 15-20% powierzchni ciała (mniej niż 10% u dzieci), oparzenia II° o średniej głębokości albo głębokie obejmujące mniej niż 10% powierzchni ciała, oparzenia III° obejmującego mniej niż 1% powierzchni ciała. Postępowanie bazuje na: I°- oparzone miejsce należy natychmiast schładzać zimną wodą poprzez 15-20 min., co skraca w ten sposób czas przegrzania co może zmniejszyć głębokość oparzenia a w razie oparzenia chemicznego zmywa substancję chemiczną. Nie należy stosować spirytusu, tłuszczu, ewentualnie można wykorzystać krem natłuszczający. Jeśli po 2 godz od oparzeniach utrzymuje się gorączka i ból należy zgłosić się do lekarza, by złagodzić choroby bólowe można przyjąć środki przeciwbólowe II° i III° -postępowanie podobne jak w w oparzeniu I°. Dodatkowo nakładamy sterylny opatrunek (gaza) na oparzone miejsce, nie należy nakłuwać, przecinać samodzielnie pęcherzy. Jeśli oparzenie obejmuje staw- należy go unieruchomić; istotną czynnością jest uniesienie oparzonej kończyny ponad poziomu serca. Można ją opuszczać pośrodku dnia na krótko do 20min. Opatrunek powinien być zmieniany wedle zaleceniami podwójnie pośrodku dnia a przed nałożeniem na ranę nowej dawki leki precyzyjnie spłukać pozostałości po leku wodą z mydłem W sytuacjach kiedy: oparzenie obejmuje dłonie, stopy, krocze, większe powierzchnie twarzy, oczu oparzenie dotyczy małego dziecka poniżej 2rż i osoby w wieku ponad 70rż istnieje podejrzenie oparzenia wziewnego (oparzenie dróg oddechowych) powodem było oparzenie elektryczne (porażenie prądem) chory najprawdopodobniej nie będzie przestrzegał zaleceń lekarskich istnieje podejrzenie, iż rana nie zagoi się samoistnie w przeciągu 3 tyg zawsze niezbędna jest hospitalizacja szpitalne, które obejmuje: podawanie płynów dożylnie (sól fizjologiczna) w celu nawodnienia pacjenta, uzupełnianie niedoborów białka, wyrównywanie zaburzeń elektrolitowych leczenie przeciwbólowe leczenie antybiotykami leczenie chirurgiczne miejsca oparzonego - oczyszczenie rany z zanieczyszczeń na przykład resztek odzieży, wycięcie tkanek martwiczych (nie opracowane chirurgicznie oparzenie grozi postępem groźnego powikłania jakim jest zakażenie), wykorzystanie opatrunku. Oparzenia elektryczne wymagają szybkiej pomocy lekarskiej, może gdyż dojść do poważnych zaburzeń rytmu serca i niezbędne jest monitorowanie serca poprzez 24- godzinne EKG. W miejscu wniknięcia prądu występuje oparzenie skóry III°. Nawet gdy poparzenia skóry są niewielkie zawsze należy chorego zawieść do szpitala. Oparzenia wziewne występują w trakcie pożaru, gdy dojdzie do zachłyśnięcia się płomieniem i oparzenia górnych dróg oddechowych. Choremu zagraża błyskawicznie rosnący obrzęk nosogardzieli i rozwinięcie niewydolności oddechowej. niezbędna natychmiastowa pomoc lekarska