Definicja Rozpoznanie niepłodności męskiej

Co to jest Rozpoznanie niepłodności męskiej: Problem niepłodności męskiej dotyka jednego na dwudziestu mężczyzn jednak w dalszym ciągu, u wielu mężczyzn nie jest jeszcze możliwe wystarczające poprawienie jakości nasienia. Przy rozpoznawaniu niepłodności w celu znalezienia powody jej występowania regularnie niezbędne jest wykonanie wielu, czasami bardzo specjalistycznych badań. Niestety czasami nie udaje się znaleźć powody bezpłodności. Diagnostyka niepłodności męskiej opiera się na badaniu przedmiotowym i podmiotowym i szeregu badań laboratoryjnych. W diagnostyce wykorzystuje się następujące badania. Badania podmiotowe Pierwszym badaniem jest poprawne zgromadzenie wywiadu, które regularnie można.istotne są pytania o przebyte dolegliwości przenoszone drogą płciową albo uprzednie ojcostwo i tym podobne Badanie przedmiotowe Badanie to bazuje na dokładnym obejrzeniu i zbadania narządów płciowych zewnętrznych i na badaniu per rectum. Dzięki badania można rozpoznać nieprawidłowości, takie jak żylaki powrózka nasiennego, nieprawidłowości w budowie prącia, wnętrostwo czy zmiany gruczołu krokowego. Badanie nasienia (seminogram) Fundamentalne badanie nasienia jest głównym narzędziem diagnostycznym w razie diagnostyki niepłodności męskiej. Do badania należy dostarczyć nasienie uzyskane w trakcie masturbacji najlepiej po powstrzymaniu się od wytrysku poprzez 3-5 dni przed badanie. Badanie powinno być wykonane pośrodku 30min. od pobrania nasienia. Pełna badanie nasienia zawiera badanie makroskopowe jak i mikroskopowe i w jej skład wchodzi: charakterystyka płynu nasiennego (na przykład objętość i pH) liczba, ruchliwość, morfologia plemników ocena innych składników morfotycznych nasienia, (tab. 3). By uzyskać wiarygodny rezultat, należy przeprowadzone przynajmniej dwa badania w odstępie minimum 3 tygodni. Uważane jest, iż liczba poniżej 20 mln plemników w mililitrze sugeruje niepłodność, niemniej ciąża jest czasem możliwa nawet przy tak małych ilościach plemników. Parametry nasienia - wartości referencyjne wg WHO Czas upłynnienia: < 60 0min. Objętość : 2,0 – 6,0 ml pH: 7,5 – 8,1 Liczba plemników: 20 – 250 mln/ml Całkowita liczba plemników: > 40 mln Ruchomość (60 min po ejakulacji) : > 25% klasy a albo > 50% klasy a i b Morfologia: > 14 % poprawnych Żywotność: > 75 % żywych Leukocyty : < 1,0 miliona /ml Plemniki klasy a: plemniki o ruchu postępowym szybkim Plemniki klasy b: plemniki o ruchu postępowym wolnym Objętość ejakulatu: Aspermia: 0 do 0,5 ml Hipospermia: 0,5 do 2,0 ml Normospermia: 2,0 do 6,0 ml Hiperspermia: ponad 6,0 ml Liczba plemników w nasieniu: Azoospermia: brak plemników Oligozoospermia: poniżej 20 mln w 1 ml: Oligozoospermia ekstremalna: pojedyncze plemniki Oligozoospermia bardzo ciężka : 1-5 mln w 1 ml Oligozoospermia ciężka : 5-10 mln w 1 ml Oligozoospermia lekka: 10-20 mln w 1 ml Normozoospermia: 20-250 mln w 1 ml Polizoospermia: ponad 250 mln w 1 ml Ruch plemników: Asthenozoospermia: poniżej 50% klasy a i b Morfologia: Teratozoospermia: poniżej 14 % poprawnych Test po relacji płciowym (test Simmsa-Huhnera) Test po współżyciu płciowym służy ocenie wpływu śluzu szyjkowego na aktywność plemników. By wykonać badanie, kobieta zgłasza się ok. 10-14h po odbytym relacji w dniach tuż przed spodziewaną owulacją. Po pobraniu śluzu szyjkowego z szyjki macicy bada się go pod mikroskopem pod kątem ilości i ruchliwości plemników. Test jest poprawny jeżeli stwierdza się poprawny bazuje na stwierdzeniu, przynajmniej 6 aktywnych plemników w polu widzenia mikroskopu x 400 i świadczy on o możliwości przemieszczania się plemników z szyjki macicy do jajowodów. Test jest niepoprawny, jeżeli w śluzie nie ma plemników albo nie poruszają się. Test penetracyjny in vitro Test penetracyjny bazuje na umieszczeniu śluzu w kapilarze, której jeden koniec zanurzany jest w nasieniu a następnie obserwacji w określonych odstępach czasu na jaką odległość przemieszczą się plemniki. Test powinien być wykonany w momencie przedowulacyjnym, po 48 godzinach powstrzymania się od stosunków i przy braku cech infekcji zapalanej szyjki macicy. Test penetracyjny ma dobra wartość prognostyczna w przewidywaniu płodności. Badania hormonalne W celu ustalenia stosunku hormonalnej na osi podwzgórzowo - przysadkowo - jądrowej wykonuje się oznaczenie steżenia FSH, LH i testosteronu. Podwyższone stężenie FSH obserwuje w razie ciężkich defektów produkcji nasienia w wypadku gdy jądra są niewydolne albo uszkodzone.Gdy podejrzewamy hipoandrogenizm albo atrofię jąder wówczas niskiemu stężeniu testosteronu towarzyszy wysokie stężenie LH. Diagnostyka endokrynologiczna obejmuje także oznaczenie prolaktyny, która wzrasta w razie gruczolaka przysadki mózgowej. Przeciwciała przeciwplemnikowe Przeciwciała przeciwplemnikowe są bardzo powszechnie występującą powodem niepłodności a ich obecność może powodować zlepianie się plemników ze sobą albo ich gorszą ruchliwość. Przeciwciała te mogą być wytwarzane zarówno poprzez mężczyznę jak i poprzez kobietę i mogą należeć do jednego z trzech typów: IgG, IgM i IgA. Test MAR W tym teście świeże nasienie umieszcza się wraz z serum zawierającym cząstki, które z jednej strony wiążą się z przeciwciałami przeciwplemnikowymi typu IgG na powierzchni plemników, a z drugiej z przeciwciałami przedtem unieruchomionymi na latexie albo na krwinkach czerwonych. Plemniki opłaszczone przeciwciałami przeciplemnikowymi wiążąc się z unieruchomionymi przeciwciałami tworząc zlepy, które bada się pod mikroskopem. Test wykrywa wyłącznie przeciwciała typu IgG. Test IBT Test IBT jest zbliżony do testu MAR, jednak użyte cząstki rozróżniają przeciwciała typów IgG, IgM i IgA. Dzięki testu można także określić miejsce wiązania przeciwciał przeciwplemnikowych z plemnikiem (główka, część środkowa albo witka plemnika). Test ELISA Test pozwala na wykrycie przeciwciał przeciwplemnikowych zarówno w nasieniu jak i w surowicy krwi mężczyzny dzięki metod immunoeznymatycznych. Biopsja jąder Biopsja jąder bazuje na pobraniu wycinka tkanki i jej badaniu histopatologicznym. Na podstawie biopsji jądra można rozpoznać takie powody niepłodności jak ipospermatogenezę, zatrzymanie dojrzewania, zespół samych komórek podporowych (Sertoliego), zespół Klinefeltera. Po wykonaniu biopsji poprzez kilka dni mężczyzna może odczuwać niewielki ból, który jest do złagodzenia przeciwbólowymi środkami. Badania obrazowe W diagnostyce niepłodności najczęściej wykonuje się badanie ultrasonograficzne (USG), które pozwala wykryć cechy małych żylaków powrózka nasiennego nierozpoznane w okresie badania fizykalnego. które są zbyt małe do rozpoznania badaniem fizykalnym. Badanie chromatyny plemnikowej Badanie chromatyny plemnikowej (SCSA -Sperm Chromatin Structure Assay) pozwala na ocenę DNA za pośrednictwem nowoczesnej technologii cytometrii przepływowej. Badanie to pozwala na ocenę ilości plemników z uszkodzonym DNA i stopień zaawansowania tych uszkodzeń i ilości plemników z niedojrzałą chromatyną