Definicja Samobadanie piersi

Co to jest Samobadanie piersi: Samodzielne badanie piersi jest niedrogą i prostą sposobem wczesnego wykrywania guzków i innych nieprawidłowości w piersiach. Przewarzająca część (prawie 80%) guzków wykrywanych palcami w trakcie samobadania nie ma złośliwego charakteru. Samobadanie piersi złożona jest z dwóch etapów: oglądania stanu piersi badania dotykowego - palpacji. Badanie powinno być przeprowadzone najlepiej w ciepłym miejscu, gdzie można się skupić i zachować prywatność, najlepiej wieczorem, na przykład przed kąpielą albo udaniem się na spoczynek. Oglądanie stanu piersi - pozycja stojąca Warunkiem dobrze wykonanego badania jest przeglądnie się w lustrze, które obejmie sylwetkę przynajmniej do pasa. Lustro ponadto powinno być zainstalowane na stałe do ściany. Oglądanie piersi z lusterkiem w ręku nie ma sensu. Piersi należy oglądać w kilku "pozycjach": z rękami na biodrach, z rękami podniesionymi do góry, z rękami opuszczonymi wzdłuż tułowia, w pozycji pochylonej. W każdej pozycji oceniamy kształt i symetrię całych piersi i dołów pachowych. Należy zwrócić uwagę na kształt, rozmiar piersi, ich ułożenie (niskie, wysokie) i konsystencję. Następnie należy obejrzeć skórę, zwracając uwagę na rozstępy, przebarwienia, włosy. Następnym etapem jest ocena otoczek brodawkowych, ich kształtu i wielkości i ocena brodawek a zwłaszcza czy nie są "wciągnięte". Badanie dotykowe - pozycja stojąca i leżąca Badania dotykiem bazuje na samodzielnym przeprowadzaniu poprzez kobietę badania obu gruczołów piersiowych, w tej samej fazie cyklu miesiączkowego, jest to 2-3 dni po miesiączce, tak aby wykluczyć nadwrażliwość brodawek i bolesność piersi a u kobiet niemiesiączkujących raz w miesiącu. W okresie samobadania należy: dotykać skóry piersi całą długością palców, a badać opuszkami palców; trzeba zaczynać badanie zawsze w tym samym miejscu; wykonywać zawsze pełne samobadanie, jest to badać pierś, okolicę nad- i podobojczykową i pachową; oceniać brodawkę, otoczkę brodawkową, skórę i miąższ piersi. Przed rozpoczęciem badania koniecznie należy pamiętać, iż: pierś w dotyku powinna mieć konsystencję (strukturę) rozluźnionego pośladka; torbiel piersi przypomina konsystencją i sprężystością gałkę oczną; guzek piersi z ograniczoną ruchomością skóry nad nim przypomina chrząstki nosa. W badaniu palpacyjnym należy posługiwać się sposobem kwadratów czy tarczy zegara. sposób kwadrantów - Pierś dzielimy na 4 kwadranty przeprowadzając dwie linie krzyżujące się na brodawce: poziomą i pionową. W ten sposób powstają cztery kwadranty: dwa zewnętrzne i dwa wewnętrzne. ponadto osobno wyróżniamy brodawkę, otoczkę i ogon Spence'a - a więc "wypustkę dopachową" kwadrantu głównego zewnętrznego, usytuowaną w pobliżu dolnego piętra pachy. sposób zegara - Stwierdzoną zmianę określamy numerem godziny, tak jakby tarcza zegara była położona na danej piersi na przykład Godz. 2 na prawej piersi równa się usytuowaniu zmiany na godz. 10 w lewej piersi. Rozpoczynając badanie należy położyć się wygodnie na plecach i podłożyć prawą rękę pod głowę dzięki czemu część piersi przesunie się w kierunku mostka, dając lepszy dostęp do całego gruczołu ułatwiając tym samym poprawne przeprowadzenie badania palpacyjnego. Kobiety o sporym biuście powinny podłożyć poduszkę pod lewy bark. Badanie wykonane jest prawidłowo jeżeli obejmuje ono prostokątne pole położone między obojczykiem, a dolną linią biustu i między linią przechodzącą poprzez środek mostka i linią przechodzącą poprzez środek pachy do biodra. Badanie prawej piersi wykonuje się lewą ręką trzymając dłoń równolegle do powierzchni skóry i dotykając pierś całą powierzchnią dłoni, a nie tylko końcem palców. Pierś należy mocno uciskać dłonią, wykonując następujące ruchy: ruchy w kształcie koncentrycznych okręgów - Badanie zaczyna się od zatoczenia największego koła po obwodzie piersi, wykonując przy tym małe kółka prostopadle do kierunku ruchu i przesuwając się ruchem spiralnym wedle ruchem wskazówek zegara aż do brodawki. Nad każdym miniobszarem należy wykonać trzy okrążenia, nasilając etapowo nacisk: od słabego, mającego na celu wykrycie zmiany położonej powierzchownie, poprzez umiarkowany wykrywający zmiany położonej w warstwie pośredniej, do mocnego docierającego do warstw gruczołu piersiowego położonych przy ścianie klatki piersiowej. ruchy promieniste - Należy podzielić pierś podobnie do tarczy zegara i przesuwać dłoń od brodawki w kierunku godziny 12, a następnie 1, 2, 3 i tak dalej, zataczając niewielkie koła aż zostanie zbadana cała pierś. ruchy góra - dół - Pierś dzielimy na wąskie pionowe paski, a następnie kieruje się ruch ręki na przemian do góry i do dołu zataczając małe koła. Powtarzając ten manewr pokrywamy w ten sposób całą powierzchnię badanego gruczołu. Badanie palpacyjne okolicy nadobojczykowej i okolicy pachowej w poszukiwaniu zwiększonych węzłów chłonnych jest integralną częścią badania i nie powinno być pominięte. Należy sprawdzić pachę, a następnie dołki nadobojczykowe w poszukiwaniu zwiększonych węzłów chłonnych. Badając pachę pamiętajmy, iż znajdują się tam trzy piętra węzłów chłonnych - dolne, środkowe i górne, dlatego także należy precyzyjnie zbadać cały tak zwany dół pachowy a w razie niepewności powinniśmy skonsultować się z lekarzem. Po zakończeniu badania prawej piersi należy powtórzyć całą procedurę dla lewej piersi. Należy więc podłożyć lewą rękę pod głowę a następnie prawą dłonią zbadać lewą pierś w podobny sposób jak to opisano ponad. Interpretacja zmian odnalezionych w trakcie samobadania Charakterystyczne zmiany, zauważone od czasu ostatniego badania, na które należy zwracać szczególną uwagę w trakcie badania piersi to: bardziej niż dotychczas widoczne poprzez skórę naczynia żylne, zmiany w kolorze albo strukturze skóry, zmiany rozmiar albo kształtu jednej z piersi, dołki, zaciągnięcia albo owrzodzenia brodawki bądź skóry na piersi a również zmiany kształtu albo zarysu brodawki, zmiany w wyglądzie brodawek, takie jak na przykład zaczerwienienia, strupki, wciągnięcia, łuszczenia naskórka, krwawienie albo wyciek wydzieliny z brodawek, obrzęk ramienia skóra podobna do "skórki pomarańczy". obecność nowego guzka, który nie znika po miesiączce i nie reaguje na zmiany hormonalne cyklu menstruacyjnego Zmiany, które wymagają pilnej konsultacji lekarskiej, aczkolwiek nie muszą oznaczać nowotworu, to: guz piersi nie zmieniający się w czasie cyklu miesiączkowego, guz w dole pachowym. Działania po wykryciu guzka piersi W razie wykrycia guzka w piersi jest zbadanie odpowiedniego fragmentu drugiej piersi. Jeśli podobna zmiana występuje w drugiej piersi to zwykle nie jest ona groźna, aczkolwiek wymaga konsultacji lekarza. W pozostałych trzeba skontaktować się z lekarzem i przedstawić mu własne wątpliwości