Definicja Wirusowe Zapalenie Wątroby Typu C

Co to jest Wirusowe Zapalenie Wątroby Typu C: Dolegliwość definiowana jako wirusowe zapalenie wątroby typu C wywołana jest poprzez wirus zapalenia wątroby typu C (HCV - Hepatitis C Virus), który wykryto dopiero w roku 1989. Wirusowe zapalenie wątroby typu C zwane jest również WZW C albo kolokwialnie żółtaczką C. O wirusie Wirus HCV jest szeroko rozpowszechniony. Światowa Organizacja Zdrowia szacuje, iż na świecie zakażonych jest ok. 170 mln ludzi. Szacuje się, iż na świecie tylko w 15 procent przypadków wirus ten jest wykrywany. Dla porównania "jedynie" 36 mln osób zakażonych jest HIV (WHO, 2000). Stwierdzenie obecności wirusa opiera się na wykrywaniu specyficznych przeciwciał w surowicy krwi (anty-HCV). Z kolei obecność materiału genetycznego wirusa (HCV RNA) w surowicy wskazuje na aktywne zakażenie i sposobność przenoszenia zakażenia i/ albo rozwinięcie się przewlekłej dolegliwości wątroby. HCV jest małym (o średnicy 40-60 nm), jednoniciowym organizmem. Ulega szybkim mutacjom. Istnieje w sześciu głownych odmianach zwanych genotypami, oznaczanych numerami od 1 do 6. Identyfikacja genotypu u chorego jest bardzo istotna, gdyż wybrane odmiany poddają się leczeniu łatwiej niż inne. Znaczy to, iż czas leczenia będzie się różnić w zależności od stwierdzonego u danego pacjenta genotypu. Metody zakażeniaWirus HCV szerzy się raczej przez kontakt z zakażoną krwią i rzadziej na drodze kontaktu płciowego. Do zakażenia może dojść: a) wskutek przetoczenia zakażonej krwi, b) wskutek bezpośredniego kontaktu uszkodzonej skóry / albo śluzówek z zakażoną krwią (używanie tych samych maszynek do golenia, nożyczek, szczoteczek do zębów / albo przez materiały sanitarne i zakrwawioną odzież),c) w przypadkach medycznych i pozamedycznych, gdzie służący jest niewłaściwie wysterylizowany (wyjałowiony) sprzęt, jak np: używanie skażonych igieł / albo innego sprzętu w trakcie wykonywania zastrzyków, przypadkowe skaleczenia powiązane ze zastosowaniem igieł (dotyczy na przykład pielęgniarek wykonujących zastrzyki), zabiegi służące w leczeniu stomatologicznym, wykonywanie tatuaży / albo nakłuć związanych z noszeniem kolczyków niewłaściwie wysterylizowanym sprzętem, d) w trakcie kontaktów seksualnych tak zwany wysokiego ryzyka (regularnie, z różnymi partnerami), które mogą powodować krwawienie / albo w trakcie kontaktów płciowych w okresie menstruacji,e) używania tych samych zakażonych elementów higieny osobistej,f) przeniesienia wirusa z matki na dziecko w momencie okołoporodowym (rzadko).W wielu sytuacjach sposób zakażenia pozostaje nieznany. Nie można zarazić się przez:kichanie, kaszel, pocałunki, używanie tych samych sztućców i talerzy, korzystanie z tej samej łazienki / albo toalety czy w trakcie innych, zwyczajnych codziennych czynności. Osoba zakażona przestrzegająca podstawowych zasad higieny nie jest źródłem zakażenia wirusem typu C. ObjawyZapalenie wątroby typu C jest ((regularnie nazywane "cichą chorobą". Sporo osób zakażonych tym wirusem nie ma objawów i nie czuje się źle. Jedynie jedna trzecia zakażonych osób odczuwa żadne choroby, które (((regularnie są miernie nasilone i nie sugerują dolegliwości związanej z wątrobą. To są najczęściej: bóle mięśniowo-stawowe, osłabienie, nudności, trudności z koncentracją i niepokój / albo depresja. Symptomy stają się wyraźniejsze, gdy u chorego rozwinie się marskość wątroby / albo gdy zapalenie wątroby ma ciężki przebieg. Prócz uczucia znużenia chory może odczuwać: osłabienie siły mięśniowej, pogorszenie apetytu, nudności, pomniejszenie masy ciała, zmianę zabarwienia moczu, świąd skóry. Wirus może zostać odnaleziony dopiero sporo lat po zakażeniu. Uszkodzenie funkcji wątroby wywołane wirusowym zapaleniem typu C może postępować bezobjawowo, poprzez sporo lat i dlatego bardzo istotne jest inicjalne jego wykrycie, co daje sposobność nawet całkowitego wyleczenia. Postęp dolegliwości może nareszcie doprowadzić do marskości wątroby. W zaawansowanej marskości jedynym skutecznym metodą leczenia jest przeszczep tego narządu. Nieleczona marskość wątroby może prowadzić do rozwoju raka wątroby i śmierci. Badania diagnostyczneNieodpłatnie - tylko ze skierowaniem od lekarza pierwszego kontaktu. Odpłatnie można wykonać bez skierowania w prywatnych klinikach. SzczepienieNie ma aktualnie szczepionki, która pomogłaby uchronić się przed zakażeniem wirusem zapalenia wątroby typu C. Przewiduje się, iż taka szczepionka może zostać wynaleziona ok. 2015 roku. Leczenie Fundamentalnym i zasadniczym celem terapii w razie WZW C jest:eliminacja wirusa z organizmu, powrót do poprawnych wartości wyników testów wątroby, zapobieganie marskości i postępowi raka wątroby. Istnieją coraz bardziej skuteczne sposoby leczenia WZW C. Na rynku są dwa rodzaje leków zarejestrowanych do leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C - interferon i rybawiryna. Interferon - to jest naturalne białko produkowane w organizmie w celu zwalczania zakażeń powodowanych poprzez wirusy. Niestety u części chorych organizm nie wytwarza interferonu w ilości, która pozwoliłaby na wyeliminowanie wirusa zapalenia wątroby typu C, stąd także podawanie tego białka w formie zastrzyków jest metodą wzmocnienia naturalnej obrony organizmu. Od niedawna dostępne są pegylowane formy interferonu, które wykazują lepszą skuteczność i są podawane tylko raz w tygodniu. Rybawiryna - lek przeciwwirusowy. To są tabletki lub kapsułki służące doustnie dwa razy na dobę. Rybawiryna służąca w połączeniu z interferonem wzmacnia jego działanie, zwiększając skuteczność leczenia i zmniejszając ryzyko nawrotu dolegliwości. Wykorzystywanie samej rybawiryny nie skutkuje eliminacji wirusa. Idealne rezultaty uzyskuje się przy wykorzystaniu terapii pegylowaną metodą interferonu w połączeniu z rybawiryną