Definicja Zapobieganie alergii u dzieci

Co to jest Zapobieganie alergii u dzieci: Alergia może być spowodowana poprzez rozmaite czynniki – żywność, pyłki roślin, sierść zwierząt domowych i inne. Nie zawsze mamy sposobność ochrony swojego dziecka przed alergenami. Jednak mądre i rozważne postępowanie rodziców pozwala znacząco obniżyć ryzyko wystąpienia chorób alergicznych u ich dzieci. Alergia – problem socjalny naszych czasów W ostatnich latach obserwujemy znaczny przyrost zachorowań na dolegliwości alergiczne. Wg najnowszych badań problem ten dotyczy niemal 30% dzieci na całym świecie. To niepokojące zdarzenie, które zdobyło już niepochlebne miano epidemii XXI wieku, zostało szeroko opisane w Białej Księdze Alergii w Europie w 1997 roku. Niestety powody alergii nie są w pełni poznane, wyjaśnia się je między innymi zmianami cywilizacyjnymi we współczesnym świecie. Jedną z najczęstszych form alergii u dzieci jest alergia pokarmowa. Jak ustrzec dziecko przed alergią? Przedstawiciele środowiska medycznego są przekonani o doniosłej roli profilaktyki chorób alergicznych, w tym w alergii pokarmowej u dzieci. By zapobiegać postępowi chorób alergicznych u najmłodszych, lekarze stosują dwa rodzaje postępowania medycznego, określane jako profilaktyka (prewencja) pierwotna i profilaktyka (prewencja) wtórna. Profilaktyka pierwotna alergii ma na celu ochronę dziecka – już od okresu życia płodowego – przed zetknięciem się z potencjalnymi substancjami uczulającymi (alergenami). W tym celu przygotowywane są rozmaite programy edukacyjne, promujące m. in. zasady prawidłowego żywienia i pielęgnacji dzieci zdrowych i zalecenia dotyczące właściwego postępowania dietetycznego w tych rodzinach, gdzie występują dolegliwości alergiczne. Z kolei profilaktyka wtórna bazuje na zapobieganiu dalszemu postępowi dolegliwości u już uczulonego dziecka. Najczęściej uczulają... Wśród wielu czynników sprzyjających postępowi chorób alergicznych w 1. roku życia dziecka szczególnie niekorzystną rolę odgrywają alergeny zawarte w pokarmach. W naszym kręgu kulturowym najczęstszymi substancjami, które mogą stać się powodem alergii pokarmowej u niemowląt, są białka zawarte w mleku krowim, jajach kurzych, soi czy glutenie i mięsie zwierząt. Z kolei u starszych dzieci regularnie występuje uczulenie na białka ryb, mięczaki, skorupiaki i orzechy – w szczególności arachidowe. Ochronna rola karmienia naturalnego Bardzo istotnym elementem profilaktyki alergii pokarmowej jest karmienie dziecka piersią poprzez pierwsze 4.-6. miesięcy jego życia. Pokarm matki to naturalne i w najwyższym stopniu wartościowe pożywienie dla noworodków i niemowląt, pokrywające wszystkie ich potrzeby żywieniowe. Mleko żeńskie, poza bardzo cennymi składnikami odżywczymi, jest również bogate w liczne substancje aktywne biologicznie, które wzmacniają układ odpornościowy nowo narodzonego dziecka. Badacze podkreślają, iż szczególnie korzystny sukces ochronny w prewencji alergii wywierają zawarte w mleku matki długołańcuchowe wielonienasycone kwasy tłuszczowe, które wedle aktualną wiedzą mogą zabezpieczać dziecko przed wystąpieniem reakcji alergicznej. Dzieciom poniżej 3. roku życia nie należy podawać pełnego mleka krowiego, ale właściwe dla wieku mieszanki mleczne. Dziecko, które z racji na występowanie w rodzinie chorób alergicznych jest na nie szczególnie narażone, powinno jak najdłużej otrzymywać pokarm matki. Po okresie 4-6 miesięcy wyłącznego karmienia piersią zaleca się jego kontynuację (nawet w ograniczonych ilościach) poprzez pierwszy i drugi rok życia, z jednoczesnym uzupełnianiem diety o pokarmy inne niż mleko. Podajemy dzieciom pokarmy uzupełniające Dziecko błyskawicznie się rozwija i rośnie, dlatego także po ukończeniu 6 miesięcy będzie potrzebowało coraz to większych ilości składników odżywczych. Dieta niemowląt w drugim półroczu życia (jednak nie przedtem niż po ukończeniu 4. miesiąca) powinna być systematycznie wzbogacana o pokarmy stałe. Rodzaj, kolejność i sposób uzupełniania diety dziecka o pokarmy inne niż mleko jest sprawą indywidualną i zwykle zależy od tradycji i nawyków żywieniowych panujących w rodzinie niemowlęcia, regularnie przekazywanych z pokolenia na pokolenie. Wzorem powinny być jednak aktualne schematy żywienia proponowane poprzez ekspertów Pokarmy uzupełniające wprowadzamy do diety niemowlęcia począwszy od 5.-7. miesiąca życia. Wg polskich zaleceń podajemy wtedy papki i zupy jarzynowe, soki i przeciery owocowo-warzywne, produkty zbożowe bezglutenowe (mąki i kasze z ryżu i kukurydzy), mięso, żółtko jaja, rosół czy twaróg. Nowe pokarmy, najlepiej jednoskładnikowe, należy wprowadzać etapowo – w odstępach kilkudniowych. W ten sposób można najprościej ocenić, czy organizm dziecka dobrze toleruje kolejno wprowadzane pokarmy, i wykryć ewentualne niepożądane reakcje alergiczne. Wzbogacając dietę niemowlęcia i małego dziecka rodzice powinni zdecydowanie unikać pokarmów powszechnie uznawanych za silnie alergizujące, a więc owoców cytrusowych, czekolady czy orzechów. Najnowsze europejskie i polskie zalecenia żywieniowe wskazują, iż preparaty oparte na soi nie są właściwe w profilaktyce alergii pokarmowych. Trzeba równocześnie pamiętać, iż realizację zaleceń żywieniowych należy dostosowywać do indywidualnych potrzeb każdego dziecka. Jeśli niemowlę jest rodzinnie obciążone alergią, pokarmy uzupełniające trzeba wprowadzać ze szczególną ostrożnością. Nowe składniki odżywcze podajemy zazwyczaj z pewnym opóźnieniem czasowym w relacji do zdrowych rówieśników dziecka. Wołowina, cielęcina, gluten, jaja, ryby, orzechy, czekolada czy owoce cytrusowe powinny być wykluczone z diety niemowlęcia. O ich podawaniu po 12.- 24., a nawet po 36. miesiącu życia dziecka powinien zadecydować doktor opiekujący się maleństwem. Nie tylko odpowiednia dieta... By zapobiegać alergii, należy wyeliminować potencjalne zagrożenia ze środowiska dziecka, zarówno w momencie przed, jak i po jego narodzinach. Bardzo wyraźnie pragniemy podkreślić konieczność całkowitej eliminacji dymu tytoniowego z otoczenia niemowlęcia. Stosunkowo możliwości ograniczajmy kontakt nowo narodzonego dziecka z wieloma alergenami wziewnymi (jest to roztoczami kurzu domowego, sierścią psa czy kota, pyłkami roślin i zanieczyszczeniami przemysłowymi i komunikacyjnymi), wdychanymi wspólnie z powietrzem i mogącymi wywoływać symptomy alergiczne w obrębie dróg oddechowych. Trzeba również pamiętać o potencjalnych alergenach kontaktowych, a więc niekorzystnych substancjach działających wskutek kontaktu ze skórą dziecka. Dość „popularnym" alergenem kontaktowym jest lateks, aktualny m. in. w gumowych zabawkach i smoczkach i innych przedmiotach z otoczenia dziecka. Bardzo istotny obiekt profilaktyki pierwotnej to także szczególna ochrona małego dziecka przed infekcjami, które sprzyjają postępowi alergii pokarmowej i innym schorzeniom alergicznym. Dlatego także zaleca się, by stosunkowo możliwości dzieci ze skłonnością do alergii wychowywały się jak najdłużej w środowisku rodzinnym. Przebywanie małego dziecka poza sporymi skupiskami dziecięcymi pozwala zmniejszyć jego narażenie na kontakt z wieloma czynnikami infekcyjnymi: wirusami, bakteriami czy pasożytami. Ciągle poszukujemy odpowiedzi Nie dysponujemy jeszcze badaniami naukowymi, dającymi jednoznaczną odpowiedź na pytanie, jak długo należy stosować działania profilaktyczne w chorobach alergicznych. Dotychczasowe obserwacje i doświadczenia wskazują, iż czas ten może być inny dla każdego dziecka. Najczęściej po okresie niemowlęcym, w 2. roku życia podejmowane są próby przechodzenia na normalną dietę małego dziecka. Z kolei urozmaicanie posiłków dzieci podatnych na alergie o pokarmy o silnie alergizujące powinno odbywać się bardzo ostrożnie dopiero po 2.-3. roku życia. Idea zapobiegania alergii pokarmowej i innym chorobom alergicznym zrodziła się dawno, ponieważ już w 1936 roku Grulee i Stanford zalecali wykorzystywanie odpowiedniej diety u noworodków. Nadal jednak alergia i jej zapobieganie jest problemem nie w pełni poznanym i budzącym spore zainteresowanie wielu badaczy