Definicja Zmiany zanikowe w układzie moczowo-płciowym

Co to jest Zmiany zanikowe w układzie moczowo-płciowym: Menopauza to nie tylko symptomy naczynioruchowe - uderzenia gorąca, pocenie, kołatanie serca, czy psychoemocjonalne - zaburzenia nastroju, drażliwość, depresja, zaburzenia snu, lecz w pierwszej kolejności zmiany w narządach i tkankach estrogenozależnych, czyli w tych, gdzie znajdują się receptory estrogenowe, na które mogą działać hormony sterydowe. Pochwa i srom, podobnie jak gruczoł piersiowy, są tkankami estrogenozależnymi. Patrząc na cytologię exfoliatywną pochwy, to oznacza na wygląd nabłonka w różnych stadiach życia kobiety, widać wyraźnie, iż jest on kompletnie różny w różnych okresach życia. Noworodek płci żeńskiej ma bardzo grubą śluzówkę pochwy, dlatego iż znajduje się ona pod wpływem estrogenów matki w trakcie gdy u dziecka śluzówka jest bardzo cienka, a u kobiety w momencie pomenopauzalnym grubość śluzówki pochwy jest jeszcze mniejsza niż u kilkuletnich dziewczynek. Nabłonek ma wówczas tylko warstwę komórek przypodstawnych, nie zapewniających prawidłowej wytrzymałości i właściwości biomechanicznych pochwy. W połowie lat sześćdziesiątych ukazała się podręcznik Roberta Wilsona zatytułowana "żeńska na zawsze", która w pewnym sensie, poprzez powyżej trzydzieści lat, rzutowała na nasze podejście do substytucyjnej hormonalnej terapii zastępczej. Tak było do czasu, kiedy zostały opublikowane badania, które nas, to oznacza świat medyczny i pacjentki, trochę otrzeźwiły, gdy okazało się, iż są pewne stany, gdzie ta leczenie może przynosić więcej złych skutków, niż korzyści. Wilson zwracał również uwagę, iż zmiany zanikowe występujące w obrębie pochwy mogą być odwracane poprzez systemowe podawanie estrogenów i tak istotnie jest, lecz dziś wiemy również, iż nie do końca to jest prawdą. Zmiany występujące w pochwie powiązane z okresem hypoestrogenizmu, to przede wszystkim: skrócenie i zwężenie pochwy, atrofia sklepień, niewystarczające nawilżanie, suchość pochwy, zaburzenia ukrwienia ścian pochwy, bladość śluzówki, wygładzenie zmarszczek, zcieńczenie i keratynizacja warstwy nabłonkowej. Przekłada się to na biomechanikę nabłonka, nawet niewielkie podrażnienie może powodować przykre choroby bólowe i krwawienie. Deprywacja estrogenowa występująca u kobiet w momencie menopauzy może być więc bardzo dokuczliwa. Wymaga to terapii, substytucyjnej albo miejscowej, co już zależy od decyzji lekarza. Jak pokazują badania, już w momencie trzech lat po zaprzestaniu krwawienia miesięcznego u 50 procent pacjentek występują symptomy suchości pochwy. Skutkuje to obniżenie jakości życia intymnego w konsekwencji bolesnych stosunków seksualnych (dyspareunia). W krótkim okresie po menopauzie prawie 30 procent kobiet odczuwa te choroby. Tu pytanie: czy można bezpiecznie stosować drogą dopochwową leki takie właśnie jak sterydy płciowe? Tak, gdyż sterydy jajnikowe i to zarówno estrogeny jak i gestageny są skutecznie absorbowane poprzez śluzówkę pochwy. Co więcej: ta absorbcja jest bardzo dobra. Jeżeli zastosujemy ekwiwalentną dawkę mikronizowanego estradiolu drogą dopochwową, to w porównaniu do dawki doustnej stężenie w surowicy krwi będzie stokrotnie większe. Stąd jednak wniosek, iż podając leki drogą dopochwową absolutnie należy stosować odpowiednio niską dawkę tak aby uniknąć efektu systemowego. Powiększenie dawki podawanej drogą systemową (w plastrach, tabletkach, żelach) do niczego dobrego nie prowadzi, przeciwnie może nawet narazić pacjentkę na powikłania, jak choćby dolegliwość zakrzepowo-zatorowa. Dobre efekty może dać z kolei leczenie łączące terapię systemową z miejscową. Sporo kobiet uważa, ze towarzyszące menopauzie choroby, takie jak suchość pochwy, bolesność w trakcie stosunków, świąd, pieczenie, tkliwość pochwy, częste infekcje w pochwie, są nieodłącznym symptomem postępującego procesu starzenia. W czasie gdy choroby te można i należy leczyć. Skuteczność i bezpieczeństwo terapii miejscowej dostarczającej estrogen bezpośrednio do pochwy, a więc tam, gdzie jest on potrzebny, jest bardzo wysoka. Nowoczesne, niskodawkowe preparaty hormonalne dostępne są na naszym rynku. Ustępowanie choroby pochwowych związanych z menopauzą zauważalne jest już po dwóch tygodniach stosowania estradiolu. Leki do terapii miejscowej bardzo błyskawicznie uwalniają pacjentki od przykrych objawów związanych z deprywacją estrogenową, tak ze strony pochwy jak i układu moczowego. Dlatego także ich wykorzystywanie należy traktować jako ważny obiekt opieki menopauzalnej, jak także medycyny wieku starczego. Leki z tego zakresu mogą być bezpiecznie służące poprzez sporo lat