Definicja KRIOTERAPIA: w medycynie, forma zimnolecznictwa z zastosowaniem temperatur poniżej 0 °C. Odznacza się krioterapię miejscową (zwana odmiennie kriodestrukcją) i krioterapię ogólną. Czynnikiem chłodniczym jest ciekły azot. Krioterapia miejscowa bazuje na przyłożeniu dzięki specjalnego aplikatora bardzo niskiej temperatury, która dostarczana jest do miejsca zmienionego chorobowo. Zabieg zamrażania i rozmrażania powtarza się w jednym cyklu kilkakrotnie. Doprowadza to do zamarzania zawartości komórek, pękania błon biologicznych i z powodu destrukcji tkanki. Krioterapia miejscowa służąca jest do leczenia:- zmian skórnych łagodnych i złośliwych (na przykład brodawki skórne, dolegliwość Bowena)- zmian stworzonych na błonach śluzowych (((na przykład leukoplakia, pachydermia, kłykciny kończyste)- destrukcji zmian łagodnych i nowotworowych w obrębie jamy brzusznej, w szczególności wątroby (((((na przykład naczyniak)Krioterapia ogólna bazuje na poddaniu całego ciała poprzez krótki czas (do 3 min.) działaniu bardzo niskich temperatur (od -160 do -100 °C). W przeciwieństwie od krioterapii miejscowej, poprawnie służąca krioterapia ogólna nie niszczy tkanek. Zabieg ten jest także nazywany kriostymulacją, gdyż celem zabiegu jest dostarczenie organizmowi stresu fizjologicznego
- Skutki Klimatoterapia:
- Przeciwskazania rodzaj terapii stosowanej w leczeniu uzdrowiskowym, wykorzystujący działanie naturalnych czynników klimatu lokalnego, jest to czystość powietrza, temperatura, ciśnienie atmosferyczne, promieniowanie krioterapia.
- Skutki Kinezyterapia:
- Przeciwskazania leczenie ruchem, gimnastyka lecznicza. Fundamentem tej dziedziny fizjoterapii są ćwiczenia ruchowe. Ruch staje się środkiem leczniczym, mającym wpływ na cały organizm. Zadaniem kinezyterapii jest krioterapia.