Definicja Budynek mieszkalny jednorodzinny w prawie

Definicja z ang. Detached house, z niem. Einfamilienhaus.

Słownik: Budynek wolno stojący lub budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej albo grupowej, wykorzystywany zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, gdzie dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych lub jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o pow. całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku
art. 3 pkt 2a Ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane.

Czym jest Budynek mieszkalny znaczenie w Słownik prawo B .