Definicja PIN w prawie

Definicja z ang. PIN, z niem. PIN.

Słownik: PIN (z angielskiego: Personal Identyfication Number) - zazwyczaj 4-cyfrowy numer identyfikacyjny wykorzystywany do potwierdzania transakcji dokonywanych w bankomatach i w terminalach płatniczych. To jest elektroniczny odpowiednik podpisu złożonego na potwierdzeniu transakcji.

Czym jest PIN znaczenie w Słownik prawo P .