Co to znaczy Polskiego Królestwa Konstytucja definicja

Jak to było: Władza cara Rosji w Królestwie Polskim opierała się na konstytucji, jaką nadano Królestwu 27 XI 1815 roku. Na jej podstawie Królestwo Polskie zostało połączone z Rosją unią personalną. Każdy car Rosji stawał się automatycznie królem Królestwa Polskiego. Kraj to nie miało prawa do prowadzenia własnej polityki zagranicznej; na zewnątrz reprezentowane było poprzez dyplomację rosyjską. Rząd, składający się z 5 ministrów i stojącego na jego czele namiestnika, nosił nazwę: Porada Administracyjna. Z rządem współpracował również komisarz carski (Mikołaj Nowosilcow). Konstytucja utrzymała instytucję Porady Stanu pełniącą funkcje administracyjne. Władzę ustawodawczą sprawował Sejm, zorganizowany tak, jak w Księstwie Warszawskim (tworzył go władca, Izba Poselska i Senat). Pod względem ustroju Królestwo Polskie było zatem monarchią konstytucyjną. W konstytucji gwarantowano również fundamentalne prawa obywatelskie; użycie j. polskiego w życiu publicznym, wolność wyznania, druku, nietykalność osobistą. Ogół praw nadanych Królestwu Polskiemu sprawiał, iż Polacy mieszkający w nim zyskali swobodę w kształtowaniu wielu dziedzin życia publicznego (raczej kwestie gospodarki, edukacji, oświaty i tym podobne). Definicje monarchia konstytucyjna – forma rządów, gdzie monarcha dzielił swą władzę z organami wybieralnymi (najczęściej parlamentem). Władza monarchy ograniczona poprzez regulaminy konstytucji Poezja H. Izdebski: Porada Administracyjna Królestwa Polskiego w latach 1815-1830. Warszawa 1978. Daty 27 XI 1815 roku - nadanie konstytucji Królestwu Polskiemu.

Kim był, co zrobił Konstytucja Królestwa Polskiego z historii w Słownik historia K .