Definicja Nowe terapie w cukrzycy

Co to jest Nowe terapie w cukrzycy: Rozmowa z prof. dr hab. med. Anną Czech, kierownikiem Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych i Diabetologii Akademii Medycznej w Warszawie, Krajowym Konsultantem w zakresie diabetologii. - Wynalezienie i wprowadzenie insuliny do lecznictwa w 1922 roku zadecydowało o losach mln chorych na świecie. Które z późniejszych odkryć uznać można za równie ogromny przełom?prof. dr hab. med. Anną Czech: Badania koncentrowały się na poszukiwaniu coraz lepszych rozwiązań kliniczno-farmakologicznych w dążeniu do naśladowania fizjologicznego uwalniania insuliny. Wyprodukowanie insulin długo działających, opracowanie nowoczesnych metod ich oczyszczania, uzyskanie insuliny ludzkiej przy zastosowaniu inżynierii genetycznej we inicjalnych latach 80. ub. w., a również wprowadzenie penów i osobistych pomp insulinowych były krokami milowymi w udoskonalaniu metod leczenia.następnym bardzo ważnym osiągnięciem w doskonaleniu leczenia chorych na cukrzycę było wprowadzenie analogów insuliny. - Czym są analogi insuliny?prof. dr hab. med. Anną Czech: To są biotechnologicznie wytworzone cząsteczki, wykazujące spore podobieństwo do wydzielanej poprzez trzustkę naturalnej insuliny, a co za tym idzie, naśladujące jej fizjologiczne działanie. - Jakie analogi ma do dyspozycji polska diabetologia?prof. dr hab. med. Anną Czech: Dysponujemy czterema analogami insuliny - dwoma o szybkim działaniu i dwoma o działaniu powolnym. Pierwszym biosyntetycznym analogiem insuliny ludzkiej była insulina LisPro (o nazwie handlowej Humalog), wprowadzona została do lecznictwa diabetologicznego dziewięć lat temu poprzez firmę Eli Lilly.W Polsce popularny jest również błyskawicznie działający analog insuliny o nazwie NovoRapid spółki Novo Nordisk. - Jakie korzyści przynosi chorym wykorzystywanie analogów?prof. dr hab. med. Anną Czech: Idealnym celem leczenia insuliną powinno być naśladowanie fizjologicznego, dobowego profilu zmian w wydzielaniu insuliny poprzez komórki B wysp trzustkowych. Charakteryzuje się on prawie jednoczesną z przyjęciem posiłku zwyżką insulinemii (poziomu insuliny wydzielonej poprzez trzustkę do krwi), która osiąga swój szczyt po upływie 20-30 min., a następnie powraca do wartości wyjściowych po upływie 2-3 godz.. W okresach pomiędzy posiłkami i w nocy wartości insulinemii są niskie, zapewniając utrzymanie stężenia glukozy w tym okresie w granicach normy. Zasady i sposoby dążenia do tego celu tytułujemy intensywną, czynnościową insulinoterapią, którą realizujemy zazwyczaj dzięki wielokrotnych, podskórnych wstrzyknięć insuliny albo przy zastosowaniu osobistych pomp insulinowych. Do tego rodzaju insulinoterapii w najwyższym stopniu przydatne są właśnie analogi insuliny. Wstrzyknięcie podskórne analogu błyskawicznie działającego umożliwia wytworzenie odpowiedniego stężenia analogu insuliny już po 15 minutach. Między 40-60. minutą osiąga się szczytowe działanie, a całkowite jej działanie wygasa po 3-4 godzinach. Zatem szczyt działania hipoglikemizującego pokrywa się ze szczytem narastania stężenia glukozy po zjedzeniu posiłku, co zapobiega występowaniu hiperlikemii poposiłkowej. Krótki moment działania analogów błyskawicznie działających (NovoRapid, Humalog) minimalizuje ryzyko występowania hipoglikemii pomiędzy posiłkami. - Czy stosując insuliny ludzkie można osiągnąć takie samo wyrównanie poziomów cukru, jak przy stosowaniu analogów?prof. dr hab. med. Anną Czech: Dylematem każdej insulinoterapii stosującej klasyczne preparaty insuliny jest zbyt późne i zbyt małe powiększenie stężenia insuliny w okresach okołoposiłkowych i zbyt wysokie i zbyt długo utrzymujące się zwyżki stężenia insuliny w osoczu w momencie pomiędzy posiłkami i w nocy. W praktyce znaczy to niedostateczne obniżenie glukozy po posiłku i skłonność do hipoglikemii pomiędzy posiłkami. Z tego powodu klasyczna insulina powinna być wstrzykiwana przynajmniej 30 min. przed kluczowymi posiłkami. Dodatkowo pacjent musi często, w stałych porach spożywać posiłki, co bywa trudne do wykonania dla osób aktywnych zawodowo. Problemy te rozwiązują właśnie błyskawicznie działające ANALOGI. Podanie błyskawicznie działającego analogu minimalizuje poposiłkową glikemię (poziom cukru po zjedzeniu posiłku) w większym stopniu niż preparaty insuliny ludzkiej o szybkim działaniu. Bezpośrednio więc po iniekcji można sięgnąć po kanapkę. - Kto może być leczony analogami insuliny?prof. dr hab. med. Anną Czech: Klasycznym wskazaniem do stosowania analogów błyskawicznie działających jest intensywna insulinoterapia. Znajdują one więc wykorzystanie zarówno w leczeniu cukrzycy typu 1, jak i w kontrolowaniu poposiłkowej glikemii w cukrzycy typu 2. Analogi wskazane są szczególnie u osób z cukrzycą typu 1 o chwiejnym przebiegu (z sporą skłonnością zarówno do hiperglikemi, jak i hipoglikemii), z „nieświadomością” hipoglikemii, powstającą w konsekwencji nieodczuwania poprzez chorego objawów ją sygnalizujących, u osób ze skłonnością do hipoglikemii nocnych i osób z cukrzycą po operacyjnym usunięciu trzustki. - Ile razy na dzień chory musi przyjmować analogi ?prof. dr hab. med. Anną Czech: Schematy są różne, zależą od typu cukrzycy i zadań, jakie leczenie ma spełniać.W cukrzycy typu 1 i u osób po operacyjnym usunięciu trzustki niezbędne jest wykorzystywanie intensywnej, czynnościowej insulinoterapii, najczęściej w formie czterech, pięciu wstrzyknięć. U osób z cukrzycą typu 2 analog błyskawicznie działający może być służący przed każdym kluczowym posiłkiem do obniżenia hiperglikemii poposiłkowej w terapii skojarzonej z lekami doustnymi albo z insuliną o przedłużonym działaniu, ewentualnie analogiem długo działającym. - Leczenie analogami nie jest niedrogie. Na szczęście od 1 kwietnia br. te błyskawicznie działające weszły na listy refundacyjne, są więc dostępne również dla osób z mniejszą zasobnością portfela... prof. dr hab. med. Anną Czech: Dobrze się stało, iż analogi błyskawicznie działające są wreszcie bardziej dostępne dla osób z cukrzycą. Mam nadzieję, iż w niedalekiej przyszłości, podobnie jak w innych państwach UE, na liście refundacyjnej znajdą się również analogi długo działające