Definicja Astma nie omija znanych i lubianych

Co to jest Astma nie omija znanych i lubianych: Astma nie omija znanych i lubianych a więc Kalina Jędrusik, Liza Minneli, Charlize Theron, Martyna Wojciechowska, Damian Gorawski….. z astmą za Pan Brat. Aktualnie na astmę choruje powyżej 150 mln ludzi na całym świecie, w Polsce chorych jest już powyżej 2 mln. Ryzyko zachorowania wzrasta wspólnie z postępem cywilizacji. Co 10 lat liczba chorych podwaja się. Niestety: jak to z chorobami bywa – także astma nie wybiera i nie omija znanych, lubianych i utalentowanych postaci. W Polsce z astmą borykają się: dziennikarka i podróżniczka Martyna Wojciechowska, piłkarz Damian Gorawski, młoda wokalista jazzowa Karolina Glazer, a przedtem artystka Kalina Jędrusik. Wśród zagranicznych „gwiazd” na astmę chorują między innymi Lisa Minelli i Charlize Theron.Jednak z astmą można i należy funkcjonować zupełnie normalnie. „Astma - na pierwszy rzut ucha brzmi to groźnie, lecz da się i trzeba ją oswoić – mówi publicysta Michał Olszański. „Przy odpowiednim stosowaniu leków można uprawiać różne sporty, które, jak się wydaje, nie są możliwe do uprawiania poprzez astmatyka. Mam tu na myśli winsurfing, kolarstwo, siatkówkę, koszykówkę czy nawet zwykłą grę w piłkę nożną albo jazdę na nartach i rolkach.”Zdaniem Jerzego Grzywocza lekarza reprezentacji Polski w piłce nożnej: „astma nasila się w pewnych okresach. Stan chorego pogarsza się, jeżeli dolegliwość nie jest leczona systematycznie pod nadzorem alergologa”. Takim ewidentnym – zdaniem Grzywocza – odpowiednikiem „zaniedbanego” leczenia astmy w ostatnim czasie jest piłkarz reprezentacji Polski Damian Gorawski, który nie pojechał na Mundial 2006. Powodem odwołania jego wyjazdu był niedobry stan zdrowia, wywołany przerwą w zażywaniu leków, którą piłkarz sam sobie „zafundował”. „Z jednej, więc strony piłkarz jest zawodowcem w pełni sił i zdrowia, jeżeli – nawet mając astmę - odpowiednio ją kontroluje i leczy. Z drugiej zaś strony tylko mały okres zaniedbań w leczeniu skutkuje, iż – w tym wypadku – astma się nasila i grozi „zawieszeniem” a nawet przerwaniem kariery zawodowej”.„Sport nie tylko poprawia kondycję, lecz także kształtuje psychikę. Uczy wytrwałości i wiary w siebie, cech tak przecież cennych w szczególności u chorych na astmę, a więc chorych przewlekle – twierdzi doc. Anna Doboszyńska Prezes Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Chorych na Astmę. Znakomitym odpowiednikiem takiej postawy jest, chorująca od dzieciństwa na astmę oskrzelową Martyna Wojciechowska, dziennikarka, która z zapałem przyznaje, iż „bez realizacji swoich pasji jak na przykład udział w rajdzie Paryż-Dakar, liczne wspinaczki i wyprawy – pewnie prędzej czy potem psychicznie poddałaby się astmie”. Przyznaje jednak, iż czyta sporo publikacji na temat swojej dolegliwości, „uczy się jej” cały czas, ponieważ - jak twierdzi: nie chce być zaskakiwana poprzez astmę. Nie ukrywa także, że systematycznie przyjmuje leki. Jednym zdaniem, jak mówi M. Wojciechowska: „ja mam astmę, lecz astma nie ma mnie!”Zdaniem lekarzy właśnie poszerzanie wiedzy o astmie, o nowych możliwościach leczenia i wzajemna pomoc środowiskowa, a więc szeroko rozumiana nauka pacjentów ma nadzwyczajnie ważne znaczenie. Wpływa to zarówno na poprawę zdrowia jak i wspiera emocjonalnie – poprawia komfort psychiczny. Prof. Krzysztof Sładek z Krakowskiej Szkoły Astmy wyjaśnia ten problem - „ nauka chorych w astmie jest fundamentalnym elementem leczenia tej przewlekłej dolegliwości. Świadomość dolegliwości, wiedza o jej leczeniu, fundamentalne zdolności stosowania leków wziewnych to już nie wystarcza współcześnie leczonym chorym na astmę. Chory powinien umieć sam monitorować chorobę, lub przez obiektywne pomiary pikfometryczne (PEFR) lub obserwując nasilenie objawów i zużycie doraźnych leków objawowych – krótko działających betamimetyków. Ta samokontrola dolegliwości pozwala „wyedukowanym” chorym na prowadzenie samoleczenia, oczywiście kierowanego poprzez lekarza. Chorzy otrzymują od swoich lekarzy instrukcje intensyfikowania leczenia w zależności od wyników samokontroli. Edukację chorych, a więc nauczenie ich normalnego, pozbawionego ograniczeń życia prowadzą sami lekarze, lecz także pomocą im służą Szkoły dla Chorych na Astmę czy Stowarzyszenia, które w wielu miejscach w Polsce tworzą i prowadzą organizacje pacjentów”