Definicja Zatrucie cyjankami

Co to jest: Do zatrucia cyjankami (dawka śmiertelna wynosi 150-500 mg) dochodzi najczęściej przypadkowo na przykład poprzez wdychanie gazów spalinowych wydzielających się przy spalaniu tworzyw sztucznych albo oparów kwasu cyjanowodorowego w galwanizerniach, rzadko poprzez spożycie gorzkich migdałów co ma miejsce najczęściej u dzieci, lub także w celach samobójczych, na przykład poprzez spożycie soli cyjanku (zwykle pracownicy laboratoriów chemicznych) lub nitroprusydku sodu (personel szpitalny). Zatrucia drogą oddechową regularnie po kilku minutach a zatrucia drogą pokarmową ((zwykle po niewielu godzinach z racji na wysokie powinowactwo jonu cyjankowego do hemu (skłądnika hemoglobiny, nośnika tlenu w organiźmie) prowadzą do zablokowania oksydazy cytochromowej i z powodu zablokowania zużywania tlenu poprzez tkanki, zahamowania oddychania komórkowego co z powodu prowadzi do porażenia oddechu, zatrzymania krążenia i zgonu. Symptomy Do najczęstszych objawów zgłaszanych i obserwowanych u osób u których doszło do zatrucia cyjankami należy: I etap: podrażnienie błon śluzowych, uczucie drapania w gardle, pieczenie języka, zapalenie spojówek, stany pobudzenia, arytmia serca, jasnoczerwone zabarwienie skóry, bóle głowy, rozszerzenie źrenic II etap: w późniejszym okresie pojawia się duszność, lęk przed uduszeniem się, przyspieszony oddech, szybkie tętno, zaburzenia świadomości, strata przytomności, drgawki toniczno-kloniczne, skóra przyjmuje szare zabarwienie, porażenie oddechu Rozpoznanie Rozpoznanie określa się na podstawie wywiadu i charakterystycznych objawów. Postępowanie Postępowanie z osobą u której doszło do zatrucia bazuje na: usuwanie poszkodowanego ze strefy zagrożenia, gdzie narażony jest na wpływ szkodliwej substancji, niekiedy poprzez straż pożarną dysponujących sprzętem ochrony układu oddechowego zdjęciu odzieży z poszkodowanego i obmyciu jego ciała wodą ułożeniu chorego nieprzytomnego w pozycji bezpiecznej leżącej na boku możliwie szybkim ustaleniu rodzaju trucizny przewiezieniu chorego do szpitala celem dalszego intensywnego leczenia pod opieką lekarza