Co to jest Wysokie dawki tlenu w leczeniu zaostrzeń astmy mogą być niebezpieczne:
Zaostrzenia przewlekłych chorób układu oddechowego - takich, jak astma oskrzelowa czy przewlekła obturacyjna dolegliwość płuc (POChP) - regularnie wymagają leczenia tlenem.
Podawanie tlenu w wysokich dawkach chorym z zaostrzeniem POChP może prowadzić do retencji dwutlenku węgla i pogorszenia stosunku wentylacja-perfuzja na skutek skurczu naczyń krwionośnych płuc spowodowanego hipoksją. Nieliczne badania sugerują, iż podobny mechanizm może mieć miejsce w razie leczenia zaostrzeń astmy oskrzelowej, ale hipotezy tej nie potwierdzono w żadnym sporym randomizowanym badaniu. Dlatego celem naukowców z Medical Research Institute, Nowa Zelandia, była ocena wpływu terapii tlenem w wysokich dawkach na ciśnienie parcjalne dwutlenku węgla u chorych z zaostrzeniem astmy oskrzelowej. Do badania zakwalifikowano powyżej 100 chorych na astmę w momencie ciężkiego zaostrzenia, których podzielono na dwie ekipy. Pierwszej z nich (50 osób) podawano tlen o wysokim przepływie 8l/min poprzez maskę. Pacjenci z drugiej ekipy (53 osoby) otrzymywali tlen, gdy poziom saturacji obniżył się poniżej 92%. Wówczas tlen podawano w 5-minutowych odstępach do momentu, gdy saturacja osiągnęła wartość pomiędzy 93 a 95%. Tlen o przepływie do 4l/minutę podawano przez kaniulę, z kolei przy przepływie o prędkości 8l/min stosowano maskę tlenową.Ciśnienie parcjalne dwutlenku węgla mierzono przed podaniem tlenu, a następnie po 20, 40 i 60 minutach terapii. Z badania wykluczono pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc i chorych z przewlekłą niewydolnością oddechową. Odsetek pacjentów, u których zaobserwowano przyrost ciśnienia parcjalnego dwutlenku węgla ponad 4mm Hg był istotnie wyższy w ekipie chorych przyjmujących tlen o ciągłym wysokim przepływie w porównaniu z ekipą, której tlen podawano w sposób przerywany (44% vs 19%, RR 2.3, p<0.006). Rezultat ten sugeruje, iż intensywna tlenoterapia u chorych z zaostrzeniem astmy oskrzelowej może prowadzić do istotnego wzrostu ciśnienia parcjalnego dwutlenku węgla, w trakcie gdy tlenoterapia przerywana zastosowana w badaniu nie wiąże się z takim ryzykiem. U pewnej części pacjentów może ona spowodować hiperkapnię, co w rezultacie może doprowadzić do rozwoju niewydolności oddechowej, która jest markerem „astmy prawie-śmiertelnej” (near fatal astma – NFA), a więc najcięższej formy zaostrzenia tej dolegliwości. Zdaniem autorów powiększone ryzyko rozwoju hiperkapnii, wynikające z leczenia wysokimi dawkami tlenu nie ogranicza się jedynie do astmy i przewlekłej obturacyjnej dolegliwości płuc, lecz także do innych chorób oddechowych charakteryzujących się niepoprawną zamianą gazową. Autorzy zalecają wykorzystywanie tlenoterapii tylko u tych pacjentów, u których stwierdzono hipoksemię. Tlen należy podawać w ilości, która powiększa ciśnienie parcjalne tlenu, lecz równocześnie nie skutkuje wzrostu ciśnienia parcjalnego dwutlenku węgla. Oprac.: dr n med. Maciej ChałubińskiThorax. 2011 Nov;66(11):937-41. Epub 2011 May 19.Randomised controlled trial of high concentration versus titrated oxygen therapy in severe exacerbations of asthma.http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21597111
Podawanie tlenu w wysokich dawkach chorym z zaostrzeniem POChP może prowadzić do retencji dwutlenku węgla i pogorszenia stosunku wentylacja-perfuzja na skutek skurczu naczyń krwionośnych płuc spowodowanego hipoksją. Nieliczne badania sugerują, iż podobny mechanizm może mieć miejsce w razie leczenia zaostrzeń astmy oskrzelowej, ale hipotezy tej nie potwierdzono w żadnym sporym randomizowanym badaniu. Dlatego celem naukowców z Medical Research Institute, Nowa Zelandia, była ocena wpływu terapii tlenem w wysokich dawkach na ciśnienie parcjalne dwutlenku węgla u chorych z zaostrzeniem astmy oskrzelowej. Do badania zakwalifikowano powyżej 100 chorych na astmę w momencie ciężkiego zaostrzenia, których podzielono na dwie ekipy. Pierwszej z nich (50 osób) podawano tlen o wysokim przepływie 8l/min poprzez maskę. Pacjenci z drugiej ekipy (53 osoby) otrzymywali tlen, gdy poziom saturacji obniżył się poniżej 92%. Wówczas tlen podawano w 5-minutowych odstępach do momentu, gdy saturacja osiągnęła wartość pomiędzy 93 a 95%. Tlen o przepływie do 4l/minutę podawano przez kaniulę, z kolei przy przepływie o prędkości 8l/min stosowano maskę tlenową.Ciśnienie parcjalne dwutlenku węgla mierzono przed podaniem tlenu, a następnie po 20, 40 i 60 minutach terapii. Z badania wykluczono pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc i chorych z przewlekłą niewydolnością oddechową. Odsetek pacjentów, u których zaobserwowano przyrost ciśnienia parcjalnego dwutlenku węgla ponad 4mm Hg był istotnie wyższy w ekipie chorych przyjmujących tlen o ciągłym wysokim przepływie w porównaniu z ekipą, której tlen podawano w sposób przerywany (44% vs 19%, RR 2.3, p<0.006). Rezultat ten sugeruje, iż intensywna tlenoterapia u chorych z zaostrzeniem astmy oskrzelowej może prowadzić do istotnego wzrostu ciśnienia parcjalnego dwutlenku węgla, w trakcie gdy tlenoterapia przerywana zastosowana w badaniu nie wiąże się z takim ryzykiem. U pewnej części pacjentów może ona spowodować hiperkapnię, co w rezultacie może doprowadzić do rozwoju niewydolności oddechowej, która jest markerem „astmy prawie-śmiertelnej” (near fatal astma – NFA), a więc najcięższej formy zaostrzenia tej dolegliwości. Zdaniem autorów powiększone ryzyko rozwoju hiperkapnii, wynikające z leczenia wysokimi dawkami tlenu nie ogranicza się jedynie do astmy i przewlekłej obturacyjnej dolegliwości płuc, lecz także do innych chorób oddechowych charakteryzujących się niepoprawną zamianą gazową. Autorzy zalecają wykorzystywanie tlenoterapii tylko u tych pacjentów, u których stwierdzono hipoksemię. Tlen należy podawać w ilości, która powiększa ciśnienie parcjalne tlenu, lecz równocześnie nie skutkuje wzrostu ciśnienia parcjalnego dwutlenku węgla. Oprac.: dr n med. Maciej ChałubińskiThorax. 2011 Nov;66(11):937-41. Epub 2011 May 19.Randomised controlled trial of high concentration versus titrated oxygen therapy in severe exacerbations of asthma.http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21597111
- Objawy "Wywiad Motywujący" - Lektura Nie Tylko Dla Lekarzy:
- Przyczyny właśnie podręcznik Wywiad motywujący w opiece zdrowotnej. Jak pomóc pacjentom w zmianie złych nawyków i ryzykownych zachowań . Autorzy – amerykańscy psycholodzy i lekarze: Stephen Rollnick, William wysokie dawki tlenu w leczeniu zaostrzeń astmy mogą być niebezpieczne co znaczy.
- Objawy W Drodze Do Europy:
- Przyczyny przestarzałej aparatury diagnostycznej w Polsce oszacowano na powyżej 3,2 mld zł. Termin zwieńczenia inwestycji - 2010 rok. Jakość stosowanego sprzętu do diagnostyki obrazowej w ostatnich dwóch wysokie dawki tlenu w leczeniu zaostrzeń astmy mogą być niebezpieczne krzyżówka.
- Objawy Wiosenne Zmęczenie, A Może Objaw Choroby?:
- Przyczyny znużenie, osłabienie, złe samopoczucie dopadają nas wiosną, gdy świat budzi się do życia. Najczęściej symptomy te są oznaką pozimowego zmęczenia, lecz mogą być również objawem dolegliwości. Badania wysokie dawki tlenu w leczeniu zaostrzeń astmy mogą być niebezpieczne co to jest.
- Objawy Wyleczony Z WZW Chirurg Ma Prawo Znów Stanąć Przy Stole:
- Przyczyny wątroby typu B i C to nadal jedno z największych zagrożeń dla personelu medycznego, szczególnie dla chirurgów, którzy ze względu swojej specjalizacji regularnie narażeni są na kontakt z krwią wysokie dawki tlenu w leczeniu zaostrzeń astmy mogą być niebezpieczne słownik.
- Objawy W Aninie Lament Nad Mizernym Finansowaniem Polskiej Telemedycyny:
- Przyczyny i promowaniu telemedycyny Fundusz mógłby zaoszczędzić, a pacjent miałby szybciej uzyskałby pomoc specjalisty w nagłych wypadkach - to kluczowe wnioski z konferencji w Instytucie Kardiologii w Aninie wysokie dawki tlenu w leczeniu zaostrzeń astmy mogą być niebezpieczne czym jest.
Czym jest Wysokie dawki tlenu w znaczenie w Słownik medycyny W .
